تذکرات و هشدارهای اهل‎بیت(ع) نشان دهنده مسیر است95/06/30

http://www.bushehri.net/images/01/3/120/IMG19371804.jpgحضرت آيت الله سيد هاشم حسيني بوشهري «دامت برکاته» طي سخناني در جمع طلاب با بیان روایتی از امام حسن عسکری «علیه السلام» فرمودند: قال مولانا و مقتدانا الامام العسکری(ع) قال: «اتَّقُوا الْمُحَقَّرَاتِ مِنَ الذُّنُوبِ فَإِنَّهَا لَاتُغْفَرُ قُلْتُ وَ مَاالْمُحَقَّرَاتُ قَالَ الرَّجُلُ يُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيَقُولُ طُوبَى لِي لَوْ لَمْ يَكُنْ لِي غَيْرُ ذَلِكَ‌»[1] تذکرات و هشدارهایی که اهل بیت به ما می دهند در حقیقت یک عامل کنترلی است که باعث می شود انسان در مسیر گناه قرار نگیرد.

همچنین باعث می شود که بگونه ای زندگی را تنظیم کند که پیوسته موجب جلب رضایت پروردگار شود و سهل انگاریهای ما را تبدیل به دقت و هشیاری می کنند.

حضرت (ع) می فرماید: بپرهیزید از «الْمُحَقَّرَاتِ مِنَ الذُّنُوبِ» یعنی گناهان کوچک و ناچیز و گناهانی که ظاهراً به حساب نمی­ آیند؛ از حضرت (ع) سوال می شود، چرا؟ پاسخ حضرت(ع) این است، چون آمرزیده نمی­گردد. راوی با تعجب می‎پرسد: گناهان کوچک چه گناهانی هستند که آمرزیده نمی شود؟ (ما گناهان کبیره و صغیره داریم گر چه بنا به یک تعبیری همه گناهان کبیره هستند. اگر مقایسه بین گناهان کنیم از جهت شدت و ضعف، بعضی نسبت به بعضی دیگر صغیره و بعضی کبیره هستند) حضرت (ع) می فرماید: مقصود این است که انسان یک گناهی را انجام دهد و بعد از انجام گناه این جمله را بگوید: «طُوبَى لِي لَوْ لَمْ يَكُنْ لِي غَيْرُ ذَلِكَ‌» خوشا به حال من که غیر از این گناهی را مرتکب نشده­ ام یعنی نسبت به آن چیزی که مرتکب شده به جای اینکه توبه و استغفار کند و از خدا بخواهد که گناهش را ببخشد می‎گوید:«طُوبَى لِي لَوْ لَمْ يَكُنْ لِي غَيْرُ ذَلِكَ‌».

وجود مقدس امام عسکری می فرماید جای خوشحالی نیست؛ همین مقدار از گناه هم در زندگی انسان نقش دارد. من نکته ای که می­خواهم به عنوان برداشت از این روایت محضر مبارک شما عرض کنم این است که همه باید از گناه پرهیز کنند ولی به تعبیر آقا امام صادق(ع): «إِنَّ الْحَسَنَ مِنْ كُلِّ أَحَدٍ حَسَنٌ وَ إِنَّهُ مِنْكَ أَحْسَنُ لِمَكَانِكَ مِنَّا وَ إِنَّ الْقَبِيحَ مِنْ كُلِّ أَحَدٍ قَبِيحٌ وَ إِنَّهُ مِنْكَ أَقْبَحُ لِمَكَانِكَ مِنَّا وَ إِنَّمَا قَالَ لَهُ جَعْفَرٌ ذَلِكَ لِأَنَّهُ كَانَ يَشْرَبُ الشَّرَابَ‌»[2] حضرت (ع) به یکی از یارانشان فرمودند: کار خوب از همه کس پسندیده است ولی از تو پسندیده تر چون به ما مرتبط هستی؛ چراکه عمل تو را به ما نسبت می دهند و می گویند این دوست و هم جلسه ای امام صادق است؛ امام صادق (ع) فرموده‎اند کار بد از همه بد است و از تو بدتر، به خاطر اینکه تو منصوب به ما هستی؛ زمانی که در خیابان و شهر و بازار شما را می بینند می گویند این از یاران امام صادق است. لذا باید آن کلام نورانی امام که فرمودند:«كُونُوا دُعَاةً إِلَى أَنْفُسِكُمْ بِغَيْرِ أَلْسِنَتِكُمْ»[3]‌، را محور زندگی قرار دهیم؛ قبل از این که سخنرانی های ما مردم را متوجه خدا کند، قبل از این خطابه‎ها و فصاحت و بلاغت ما مردم را متوجه خدا کند رفتار عملی ما به گونه ای باشد که مردم به دین خدا اعتقاد پیدا کنند.

 ----------------------------------------------------------------

[1]. میزان الحکمه، ج 3، ص 452.

[2]. حلّى، رضي الدين، على بن يوسف بن مطهر، العدد القوية لدفع المخاوف اليومية،  ص: 153

[3]. الكافي (ط - الإسلامية)، ج‌2، ص:

Please publish modules in offcanvas position.