قال الامام الباقر علیه الصلاة و السلام :«الا اخبرکم بخمس خصال هی من البرّ و البرّ یدعوا الی الجنّة» قلت: «بلی»قال: «اخفاء المصیبة و کتمانها و الصدقة تعطیها، بیمینک لا تعلم بها شمالک و برّ الوالدین فانّ برّهما رضا و الاکثار من قول لا حول و لا قوة الاّ بالله العلی العظیم فانه من کنور الجنّة و الحبّ بمحمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم.»[1]
در تعبیر زیبایی امام باقر(ع) می‌فرماید: شما را خبر دهم به پنج خصلت و ویژگی که پایان آن بهشت است. بدیهی است که اگر شخصی پایبند به کار نیک شد وبرآن استمرار ورزید، او را به بهشت می‌رساند.
1) «اخفاء المصیبة و کتمانها»مصیبت به همه میرسد بهترین کار این است که انسان مصیبت را فاش نکند. اصرار بر پخش آن در محیط جامعه نداشته باشد، مصیبت را مخفی نگه بدارید تا اجرتان ضایع نشود. بگذارید آن مصیبتی که خدا به شما داده پاداش آن مصیبت را داشته باشید.
2) «و الصدقة تعطیها، بیمینک لا تعلم بها شمالک » حضرت (ع) می‌فرماید:صدقه را آنچنان پنهان بدار که دست راستت بداند و دست چپت نداند.این کنایه از این است که لازم نیست دیگران بدانند.
3) «و برّ الوالدین فانّ برّهما رضا»نیکی به پدر و مادر موجب خشنودی خداست.
4)«والاکثار من قول «لا حول و لا قوة الاّ بالله العلی العظیم» فانه من کنور الجنّة»زیاد این جمله را بر زبان جاری کنید. مشغول بودن به این اوراد و اذکار، خود به خود یک نوع مانع و رادع ایجاد می‌کند و حالت بازداردگی دارد.
ه) «و الحبّ بمحمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم».پنجمین خصلتحب، عشق ، محبت اهل بیت و دوستداری اهل بیت (ع) است که ملاک دوستی هم این است:«انّالله اختارنا واختار لنا شیعه ینصروننا و یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا و یبذلون أموالهم و أنفسهم فینا اولئک منّا و الینا»[2].
امیر المؤمنین(ع) می‌فرماید:خدا ما را برگزید و برای ما شیعیانی برگزید که در هنگام شادی ما شادند، در هنگام مصیبت ما داغدارند. اینها همیشه پا به رکابند و در صدد یاری ما هستند. اینها از ما هستند، پایان کارشان هم به سوی ماست. این نشانه محبت و دوستی اهل بیت (ع) است.
(درس خارج فقه تاریخ 20/8/88)