خطبه های نماز جمعه مورخ: 20/2/1392

خطبه اول

الحمدلله نحمده و نستعینه و نستغفره و نستهدیه و نؤمن به و نتوکل علیه ونعوذ بالله من شرور انفسنا و من سیئات اعمالنا و نشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریکه له و نصلی و نسلم علی حبیبه و نجیبه و خیرته فی خلقه حافظ سره و مبلغ رسالاته بشیر نعمته و نذیر نقمته سیدنا و نبینا حبیب اله العالمین ابی القاسم محمد و علی آله الطیبین الطاهرین المکرمین و اللعن الدائم علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم الدین. السلام علیک یا حجه الله. السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه و رحمه الله و برکاته.

عباد الله اوصیکم و نفسی بتقوی الله.

عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ اتَّقُوا الْمُحَقَّرَاتِ مِنَ الذُّنُوبِ فَإِنَّ لَهَا طَالِباً- يَقُولُ أَحَدُكُمْ أُذْنِبُ وَ أَسْتَغْفِرُ- إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ ((وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ وَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ أَحْصَيْناهُ فِي إِمامٍ مُبِينٍ[1]»[2]

 بندگان خدا  خودم و شما را به تقوای الهی سفارش می کنم؛ ابوبصیر می گوید: در محضر امام باقر (ع) بودم جمله‏‎ای مطرح کرد و آن جمله این بود که فرمود: از گناهان کوچک بپرهیزید؛ اینگونه درست نیست که بفرمایید گناه می کنیم و بعد استغفار می کنیم خدای متعال می فرماید: که ما تمام آنچه که از گناهان صغیره و کبیره انجام می دهید، ثبت می‏کنیم.

اگر حقیقتا چنین است که چنین است اعمال ما، رفتار ما، گناهان ما، در لوح محفوظ ثبت و ضبط می شود، در نزد پروردگار ثبت و ضبط می شود. برادارن و خواهران کمی مراقبت، کمی مواظبت، کمی توجه و عنایت که گناه از ما سر نزند. اگر دل ما آلوده شد، روح ما آلوده شد، این آلودگی به این راحتی پاک و شسته نمی شود.

در خطبه اول بحث ما پیرامون سیره نورانی پیامبر (ص) و اهلبیت عصمت و طهارت علیهم السلام بود. روز اول ماه رجب، مصادف است با سالروز میلاد با سعادت پنجمین امام و پیشوا، وجود مقدس امام باقر علیه الصلاه و السلام. اجازه بفرمایید که من در خطبه اول پیرامون فضایل و مناقب و سیره نورانی آن حضرت با شما سخن بگویم. چون توجه دارید و توجه داریم که هر چه ما بیشتر با منش اهل بیت آشنا شویم، می توانیم به سمت سعادت و به سمت خوشبختی گام برداریم. وجود مقدس امام باقر (ع) در سال پنجاه و هفت هجری در مدینه، روز جمعه یا روز سه شنبه دیده به جهان گشود. مدت امامت آن حضرت، بعضی هجده سال و بعضی نوزده سال مطرح کردند. او اولین فرزند از خاندان علوی است که هم حسنی است و هم حسینی است؛ یعنی هم از ناحیه پدر انتساب به وجود مقدس حسین‏بن‏علی (ع) دارد و هم از ناحیه مادر انتساب به وجود مقدس امام مجتبی (ع) دارد. اولین امام حسنی و حسینی است.

شخصیت آن حضرت به گونه‏ای است که در زمان پیغمبر -چقدر فاصله زمانی داریم!-  پیامبر اکرم (ص) آن روز سلام امام باقر (ع) را توسط جابربن عبدالله انصاری می‏رساند. روزی از روزها جابر در آخر عمر نابینا بود یکی از یاران امام باقر (ع) می فرماید: امام سجاد، زین العابدین (ع) دست امام باقر (ع) را که کودکی بود گرفته بود و نزدیک ما آمد امام زین العابدین (ع) به امام باقر (ع) فرمود: برو و پیشانی عمویت جابر را ببوس. امام باقر (ع) در آن سنین کودکی آمد، سلام کرد به جابر، پیشانی جابر را بوسید. جابر نشناخت گفت این کیه؟ گفتند: این محمد فرزند امام سجاد زین العابدین (ع) است. جمله زیبای جابر خیلی جالب است که در روایات ما وارد شده خطاب کرد به امام باقر (ع) «يَا مُحَمَّدُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ‏ اللَّهِ‏ يَقْرَأُ عَلَيْكَ السَّلَامَ»[3] اقا امام باقر من پیام رسان جدت رسول الله به تو هستم او سلام شما را رسانده است. اطرافیان جابر با تعجب گفتند: پیامبر (ص) رحلت کرده! کی پیغمبر را دیده‏ای؟ جابر گفت من خدمت پیغمبر (ص) رسیدم، امام حسین (ع) کوچک بود در دامن پیغمبر (ص) بود. پیغمبر فرمود: حسین من فرزندی خواهد داشت، به نام علی و او فرزندی خواهد داشت به نام محمد، اگر او را دیدی  که خواهی دید، سلام من را به او برسان ولی بدان که بعد از ملاقات امام باقر (ع) مدت طولانی در حیات و زندگی نخواهی بود. اینچنین شخصیتی است.

تعبیردیگری پیغمبر(ص) درباره او دارد که جابرمی گوید: «إِنَّكَ سَتُدْرِكُ رَجُلًا مِنِّي اسْمُهُ اسْمِي وَ شَمَائِلُهُ شَمَائِلِي يَبْقُرُ الْعِلْمَ بَقْراً»[4] تو با مردی از دودمان من برخورد میکنی شکافنده  علوم است یعنی امام باقر علیه الصلاه والسلام.

در بُعد عبادی نمونه است، در بعد تربیت شاگرد نمونه است.  یکی از شاگردان آن حضرت بنام جابر جوفی، هفتاد هزار حدیث از امام باقر (ع) فراگرفته. شاگرد دیگر، محمدبن مسلم سی هزار حدیث از امام باقر (ع) فرا گرفته. یکی از  دانشمندان می گوید: من هیچکس را ندیدم که این اندازه علما در حضور او احساس کوچکی کنند و مانند کودکی که در حضور یک معلم بزرگ می نشیند، علما در محضر امام باقر (ع) حضور پیدا می کردند. اقدامات امام باقر مبارزه با انحرافات زمانه، مبارزه با بدعتهای زمانه، مبارزه با اندیشه خوارج که متاسفانه رگه‏هایی از اندیشه خوارجی در جامعه اسلامی وجود دارد.

یکی از ویژگی های حضرت که به درد امروز جامعه ما می‏خورد، مسئله سیره تربیتی آن حضرت است. چگونه ما با فرزندانمان برخورد کنیم؟ چگونه فرزندانمان را تربیت کنیم؟ من به دو نکته کلیدی در رابطه با تربیت فرزند اشاره می کنم. اولین نکته ای که وجود مقدس امام باقر (ع) روی آن تاکید می کنند این است که در محبت کردن به فرزندان افراط نکنید. بچه هاتون را دوست داشته باشید ولی اگر بنا شد در این دوست داشتن راه افراط را در پیش بگیرید، بزرگترین خطر را متوجه فرزندتان کرده اید. این فرزند در مسیر دینی رشد نخواهد کرد. کلام نورانی امام باقر (ع) این است « شرّ الآباء من‏ دعاه‏ البرّ الى الافراط»[5] بدترین پدران، پدرانی هستند که می خواهند خوبی کنند در حق فرزندانشان و راه افراط را پیش می گیرند. این بچه دیگر شخصیت خودش را گم می‏کند. این بچه جایگاه اجتماعی پیدا نمی کند. در حالیکه باید همیشه یا کنار پدر باشد یا مادر. روحیه حضور در عرصه جامعه را ندارد. این یک نکته و لذا در جای دیگری می فرماید: افراط نکنید در محبت. در جای دیگر می فرماید: خشونت نورزید. با تندی هم نمی شود بچه را تربیت کرد. پدرانی که در خانه، مرد سالار هستند، نه به همسر رحم می کنند، نه به فرزند رحم می کنند. با تندی و خشونت می خواهند حرف خودشان را به کرسی بنشانند. امام باقرعلیه الصلاه و السلام می فرماید: اینها نمی توانند  تربیت کننده بچه های خوبی باشند. می فرماید: « عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): إِنَّ هَذَا الدِّينَ مَتِينٌ فَأَوْغِلُوا فِيهِ بِرِفْقٍ وَ لَا تُكَرِّهُوا عِبَادَةَ اللَّهِ إِلَى عِبَادِ اللَّهِ»[6] این دین یک دین متین و استواریست. با مدارا در این دین وارد بشوید و بندگان خدا را در عبادت الهی مجبور نکنید. این ادبیاتی است که فرهنگ دینی ما به ما یاد می دهد و نشان می دهد. نکته ای که امروز نیاز جامعه ماست و همه باید به آن توجه بکنند.

من یک جمله ای عرض بکنم و این خطبه را  به پایان می رسانم یکی از مشکلاتی که در جامعه ما وجود دارد این است که عده ای با هم رفیقند دوستند آشنا هستند به جای اینکه در روزهای مشکل به درد این دوست و رفیق بخورند، در سایه این رفاقت، عیوب و اسرار این دوست را نشانه میگیرند و یادداشت می کنند تا برای روز مبادا علیه او افشا گری کنند. امام باقر (ع) به این مسئله هشدار می دهد و کسانی که دنبال عیوب برادران دینیشان هستند و می خواهند این عیوب را روزی برجسته کنند و آبروی او را ببرند. حضرت می فرماید: اینها درسرحد کفرند. تعبیر امام را نگاه کنید: «أَقْرَبُ مَا يَكُونُ الْعَبْدُ إِلَى الْكُفْرِ» نزدیکترین چیزی که انسان را به مرز کفر نزدیک می کند این است: «أَنْ يُوَاخِيَ الرَّجُلَ عَلَى الدِّينِ فَيُحْصِيَ عَلَيْهِ عَثَرَاتِهِ وَ زَلَّاتِهِ لِيُعَنِّفَهُ بِهَا يَوْماً مَا»[7] نزدیکترین حالت انسان به کفر آن است که لغزشها و خطاهای برادر دینی را برایش پرونده سازی کند و به یاد بسپارد تا روزی او را بدین وسیله سرزنش و در جامعه رسوا کند. می فرماید: آدمهایی به این نگاه و با این نگرش، به کفر نزدیکترند و لذا توجه داشته باشیم، اگر می خواهیم عیوب ما پنهان بماند همانگونه که خدا ستارالعیوب است، عیب پوش دیگران باشیم.

ان الله یامر بالعدل و الاحسان و ایتاء ذی القربی ینهی عن الفحشا و المنکر و البغی، یعظکم لعلکم تذکرون. پروردگارا ما را با سیره اهل بیت آشنا بگردان. در فرج مولایمان تعجیل بفرما به امام راحلمان رَوح و رضوان عنایت بفرما. به رهبر فرزانه انقلابمان و سایر مراجع تقلید عزت کرامت بفرما. به خانواده مکرم شهیدانمان صبر و اجر مرحمت بفرما. به جانبازانمان سلامت و رزمندگانمان پیروزی و آزادگانمان عزت، به جوانانمان غیرت، به بانوان عفت، به عالمانمان توفیق عمل، به بازاریان انصاف و روزی حلال، عنایت بفرما پروردگارا توطئه های دشمنان را به خودشان برگردان. به خدمتگزارن انقلابمان توفیق مرحمت بفرما باران رحمتت را شامل حال امت اسلامی بگردان.

ان الاحسن الحدیث و ابلغ الموعظه کتاب الله العزیز

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ‌

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿1﴾ مَلِكِ النَّاسِ ﴿2﴾ إِلٰهِ النَّاسِ ﴿3﴾ مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿4﴾ الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿5﴾ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ ﴿6﴾

صدق الله العلی العظیم.

 

 

 

خطبه دوم

الحمدلله رب العالمین بارئ الخلائق اجمعین ثم الصلاه و السلام علی سیدنا و نبینا و حبیب قلوبنا، ابی القاسم محمد و علی آله الطیبین الطاهرین، اللهم صل و سلم علی مولانا امیرالمومنین و علی فاطمه الزهراء سیده نساء العالمین و علی الحسن و الحسین سید الشباب اهل الجنه و علی علی بن الحسین زین العابدین و امام العارفین و علی محمدبن علی الباقرو علی جعفربن محمد الصادق و علی موسی بن جعفر الکاظم و علی علی ابن موسی الرضا المرتضی و علی محمد بن علی الجواد و علی علی بن محمد الهادی و علی الحسن بن علی العسکری و علی الحجه القائم المهدی.

حججک علی عبادک و امنائک فی بلادک، بهم نتولی و من اعدائهم نتبری الی یوم القیامه السلام علیک یا فاطمه یا بنت موسی بن جعفر اشفعی لنا فی الجنه فان لک عند الله شانا من الشان.

عباد الله اوصیکم و نفسی بتقوی الله

قال امیرالمومنین علی ابن ابی طالب (ع): «أُوصِيكُمْ‏ بِتَقْوَى‏ اللَّهِ‏- فَإِنَ‏ تَقْوَى اللَّهِ خَيْرُ مَا تَوَاصَتْ بِهِ الْعِبَادُ»[8]. بندگان خدا خودم و شما را به تقوای الهی سفارش می کنم. وجود نازنین مولای ما امیر مومنان (ع) نکته جالبی مطرح می کند و آن نکته جالب این است که بهترین هدیه، بهترین ارمغانی که برادران دینی می توانند نسبت به یکدیگر به آن توصیه و سفارش کنند، تقوا است. یعنی به هم که می رسیم با هم که گفتگو می کنیم، در یک مجلس اجتماع پیدا می کنیم، قبل از هر سخنی و قبل از هر پیامی و هرمطلبی، یکدیگر را به تقوا و خداشناسی دعوت کنیم. این اگر بشود شعار امت اسلامیِ ما، طبعا فضای جامعه ما، دیگر فضای غیبت، فضای دروغ، فضای تهمت، فضای آبرو ریزی نخواهد بود. چون همگان مراقب یکدیگر خواهیم بود.

در خطبه دوم به بیان مناسبتها و نکاتی اشاره می کنم. مناسبت اول روز یکشنبه روز اول رجب است. کلاسهای بندگی در همه ایام سال هست، اما این سه ماه، ماه رجب و ماه شعبان و ماه رمضان، از امتیاز ویژه ای برخوردار است. بندگان خالص خدا کم کم خودشان را آماده می کنند ماه رجب آمد. فردای قیامت گفته می شود: این الرجبیون. ماه شعبان می آید. ماه رمضان می آید.

در یک حدیثی از وجود امام کاظم (ع) فرمود: «رَجَبٌ شَهْرٌ عَظِيمٌ يُضَاعِفُ اللَّهُ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَاتِ»[9] ماه رجب، ماه عظیم و بزرگی است. دو کار در این ماه اتفاق می‏افتد؛ نمازها عبادتها چند برابر پاداش می گیرد. انسان و گناهانش مورد آمرزش پروردگار عالم قرار می گیرد. ماه مهمی است؛ اعتکاف در همین ماه است. در ماه رمضان هم هست. خوشا به حال معتکفین و آفرین بر عزیزانی که دست اندرکار برگزاری اعتکاف در سراسر کشورند که چند سالی است که این زمینه خوب را دارند فراهم می کنند. جوانان ما، عزیزان ما، مومنین ما، در مساجد، در این ایام اعتکاف، ایام البیض حضور پیدا می کنند. « مَنِ اعتَكَفَ إيماناً وَ احتِساباً غُفِرَ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ»[10]. پیامبر (ص) فرمود: کسانیکه از روی ایمان و برای رسیدن به پاداش الهی، می روند معتکف می شوند، خدا گناهان گذشته را می آمرزد و از این به بعد راه و رسم جدیدی را در پیش می گیرد.

روز اول ماه رجب همانطور که اشاره کردم  میلاد با سعادت امام  باقر (ع) علیه الصلاه و السلام است. روز سوم ماه رجب سالروز وفات دهمین امام و پیشوا وجود مقدس امام هادی علیه الصلاه و السلام است که این امام مظلوم نیز توسط خلیفه عباسی معتز با سم به شهادت رسید. این روز مصادف است با فتوای آن مرجع بزرگ شیعه، مرحوم آیت الله العظمی میرزا محمد حسن شیرازی، که جایگاه مرجعیت را، جهان و عالم دانست که یک مرجع، یک بیان، یک کلام، یک جمله، چگونه می تواند با یک بیان تاثیر گذار باشد در فضای جامعه. نقل می کنند میرزای شیرازی بعد از آن فتوا و بعد از تاثیر آن فتوا دیدند نگران است، پژمرده است اندوهگین است. گفتند آقا بُعد فتوای شما جهانگیر شد چرا نگرانید ؟ گفتند تا الان دشمنان ما جایگاه روحانیت را نمی دانستند ولی بعد از تاثیر گذاری این فتوی، دشمنان جایگاه روحانیت را شناختند و ما باید از این به بعد مراقب توطئه دشمنان اسلام و روحانیت باشیم.

روز پنجم ماه رجب، یعنی شب جمعه ای که می آید، لیله الرغائب است. اعمالی دارد عباداتی دارد. مومنین فضیلت این شب را و این ایام را ان شاءالله درک کنند و نمازهایی که وارد شده عباداتی که وارد شده، با توجه آن را انجام بدهند. من به دو نکته کلیدی می‏خواهم اشاره کنم؛ نکته اول: ما در روزهای گذشته شاهد حادثه تلخ و غم انگیزی بودیم و باور نمی کردیم در عصر ما در فضای جامعه اسلامی ما به نام اسلام به نام طرفداری از پیغمبر (ص) کسی دست به چنین جنایتی بزند که به عنوان یک حرکت سنگین جامعه اسلامی شاهد آن بود مراجع بزرگوار ما محکوم کردند، حوزه علمیه با اقتدار محکوم کرد حوزه های علمیه محکوم کردند، دانشگاههای ما، دانشجویان ما، از سر غیرت دینی، محکوم کردند. علمای اهل سنت، در خود سوریه در مصر، در عراق، و در بعضی از نقاط  دیگر به میدان آمدند و احساس کردند که اگر سکوت کنند این لکه ننگینی است بر دامن جامعه اسلامی و سکوت را شکستند و این گروه از خدا بی خبر را و این عمل شنیع را محکوم کردند. رهبر فرزانه انقلابمان جمله بسیار زیبایی مطرح کرد. فرمود: اینها طلب رحمت در کنار مرقد این بزرگان را، شرک می دانند اما در مقابلِ طاغوتهای زنده خضوع میکنند تسلیم آنها می‏شوند و مزدور آنها می شوند و این را شرک نمی دانند. سازمانهای بین المللی برای تخریب یک اثر باستانی معمولی داد و بیداد در دنیا راه می اندازند ولی موقعی که چنین جنایتی نسبت به صحابی جلیل القدر پیامبر (ص) و یار با وفای  امیرالمومنین (ع) اتفاق می افتد، سکوت می کنند و آدم احساس می کند در همه اینها دست دشمن در کار است. بلافاصله اسرائیل بعد از این جنایت به سوریه حمله می کند و این چند پیام به دنبال دارد؛ برای اینکه تروریست ها نفس تازه ای بکشند اسرائیل پشتیبانی می کند و یک جا اعلام می کنند کشورهای عربی که با امکانات مالی و تسلیهاتی از این  خدا بیخبران حمایت می کنند. دستشان در دست اسرائیل است گرچه با این حمله اسرائیل به سوریه حقانیت جمهوری اسلامی ثابت شد و معلوم شد ما از نظامی و ملتی و مردمی حمایت می کنیم که در خط مقدم مقاومت است و دشمن اصلی اسرائیل است. ما توصیه می کنیم -خیرخواهانه توصیه می کنیم- به سران بعضی از کشورهای عربی خیرخواهانه واقعا ببینید کارکرد شما چه نتیجه ای داشت، شما در یک خط با اسرائیل قرار گرفتید همین را می خواستید؟ در کنار اسرائیل در کنار صهیونیستها با مرقد مطهر صحابی جلیل القدر پیامبر آنچنان رفتار کنند و هتاکی کنند شما سکوت کنید چه پاسخی دارید؟! چه توجیهی برای کارکردتان دارید؟!

مسئله مهم دیگر مسئله انتخابات است. خب هم ثبت نام شوراها شروع شده و هم ثبت نام کاندیداهای ریاست جمهوری حقیقتا انتخابات، مظهر حضور مردم ماست. انتخابات مظهر مردم سالاری دینی است انتخابات ذخیره ای است برای امینت ملی کشور ما. انتخابات در شرایط فعلی که وزیر محترم نفت برادر بسیار عزیزمان جناب آقای مهندس قاسمی، به نکات خوبی اشاره کردند.  شرایطی که دشمنان  این شکلی ما را مورد تهدید قرار می دهند و به فضل پروردگار نظام مقدس جمهوری اسلامی از همه این گردنه های صعب العبور با سرفرازی عبور خواهد کرد در این شرایط، حضور مردم در صحنه انتخابات، پاسخ تمام کارشکنی های دشمنان است. ظهور ارادهاست آن روزی که فرا می رسدف روز بیست و چهارم خرداد دوربین ها بیایند، خبرنگارها بیایند، صفوف به هم فشرده ملت ما را نظاره گر باشند و هر رأیی که به صندوق انداخته می شود، تیری است در چشم دشنان. ان شاءالله هم شورای نگهبان، هم دست اندرکاران اجرایی، با رسالت سترگی که دارند، به مر قانون ان شاء الله عمل کنند. کاندیداها هم ازاین تبلیغات مسرفانه و تبذیر گونه، پرهیز کنند. ژست تبلیغات غربی به خودشان نگیرند. اینجا فضای جمهوری اسلامی است، اینجا فضای شهداست، اینجا فضای خانواده شهداست، فضای جانبازان است. نمی شود در این فضا ما محیط را محیطی اروپایی کنیم.

نمایشگاه کتاب برگزار شد یکی از پدیده های مهم فرهنگی است استقبال مردم خوب بود. منتهی من یکی دو تا نکته عرض بکنم امسال قیمت کاغذ بخاطر شرایط کشور گران شده بود و خریدن کتاب برای خیلی دشوار بود. دولت یکی از اقداماتی که باید بکند، همانطور که نگران غذای جسم مردم است باید نگران غذای روح مردم هم باشد. کتاب باید در سبد نیازهای روحی مردم قرار بگیرد و مردم به آسانی بتوانند کتاب خریداری کنند. توصیه دوم راجع به تولید کتاب است. ما نیازمندیم برای نسل جوانمان کتابهای خوب تولید بکنیم. در نماز جمعه امروزما عزیزان هلال احمر حضور دارند از روز هجدهم تا بیست وچهارم اردیبهشت ماه روز هلال احمر است حقیقتا ملت ما، از شما صمیمانه تشکر می کند. حضور گرم  شما حضور ایثارگرانه شما در صحنه های مختلف، نشان دهنده مسئولیت پذیری شماست. شما در کنار مردم هستید؛ زلزله می آید شما حضور دارید، سیل می آید شما حضور دارید، مشکلی برای جامعه پیش می آید شما حضور دارید. یکجا از طرف ملت رشید به شما عرض می کنم خدا قوت و خسته نباشید.

ربنا اتنا فی الدنیا الحسنه و فی الاخره الحسنه و قنا عذاب النار.

پروردگارا در فرج مولایمان تعجیل بفرما. به امام راحلمان روح و رضوان عنایت بفرما به رهبر فرزانه انقلابمان این سکان دار کشتی انقلاب و سایر مراجع تقلید عزت کرامت بفرما، به نسل جدید ما توفیق دینداری عنایت بفرما، به جامعه ما صفا صمیمیت همدلی و مهربانی عنایت فرما، به حوزه علمیه و مراکز دانشگاهی توفیق خدمت مرحمت فرما، باران رحمتت را شامل حال ما بفرما.

ان احسن الحدیث و ابلغ الموعظه کتاب الله العزیز.


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ‌

إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ﴿1﴾فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ ﴿2﴾ِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿3﴾

من در ضمن از حضور میهمانان عزیزی که از کشور مصر آمده اند؛ السلام علیکم ایها الاعزا اخواننا فی مصر، بلد الاسلام، مرحب بقدومکم نرجو من الله تبارک و تعالی التوفیق لکم و رحمة الله و برکاته.

 



[1] . یس/ 12.

[2] . کلینی، الكافي (ط - الإسلامية)؛ ج‌2، ص: 270. حر عاملی، وسائل الشيعة؛ ج‌15، ص: 311.

[3] . علامه مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج‏46، ص: 227. محدث اربلی، كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج‏2، ص: 119.

[4] . کلینی، الكافي (ط - الإسلامية)؛ ج‌1، ص: 469.

[5] . فلسفی، محمد تقی، الحديت-روايات تربيتى، ج‏1، ص: 204.

[6] . کلینی، الكافي (ط - الإسلامية)؛ ج‌2، ص: 86. حر عاملی، وسائل الشيعة؛ ج‌1، ص: 109.

[7] . کلینی، الكافي (ط - الإسلامية)؛ ج‌2، ص: 354. حر عاملی، وسائل الشيعة؛ ج‌12، ص: 274.

[8] . علامه مجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج‏75، ص 1.

[9] . شیخ صدوق، من لا يحضره الفقيه؛ ج‌2، ص: 92 و ثواب الأعمال و عقاب الأعمال؛ ص: 53. حر عاملی، وسائل الشيعة؛ ج‌10، ص: 473.

[10] . كنز العمال، ج8، ص 530، حدیث 24007.

Please publish modules in offcanvas position.