مرز ظريف و باريک ميان عزت نفس و تکبر94/04/17

http://bushehri.net/images/busshehri/zaman%2055.jpegمدير حوزه هاي علميه کشور فرمودند: برخي از صفات موجود در انسان ها به قدري به يکديگر نزديک هستند که اگرانسان به مقدار اندکي از مرز تعيين شده براي آن صفت تجاوز کند،آن صفت تبديل به صفت ضدش مي شود واگر شخصي از مرز عزت نفس عبور کند تبديل به تکبر مي شود.

حضرت آيت الله سيد هاشم حسيني بوشهري «دامت برکاته» مدير حوزه هاي علميه کشور در ادامه شرح اين فراز«وَاَعِزَّنى وَلاتَبْتَلِيَنّى بِالْکِبْرِ»دعاي مکارم الاخلاق از صحيفه سجاديه که در ايام ماه مبارک رمضان همه روزه بعد از نماز ظهر وعصر در نمازخانه مرکز خدمات برگزار مي شود، بیان داشتند: رابطه اي بين عزت و کبر وجود دارد که امام سجاد(ع) هردو را با يکديگر درخواست کرده است.

آيت الله حسيني بوشهري ادامه دادند: برخي از صفات موجود در انسان ها به قدري به يکديگر نزديک هستند که اگر انسان به مقدار اندکي از مرز تعيين شده براي آن صفت تجاوز کند، تبديل به صفت ضدش مي شود، به عنوان مثال تواضع امر نيکويي است اما اگر شخصي از مرز تواضع عبور کند تبديل به ذلت مي شود.

ایشان ادامه دادند: رابطه بين عزت نفس و تکبر نيز اين گونه است که اگر شخصي از مرز عزت نفس عبور کند تبديل به تکبر مي شود وبه همين دليل امام هردو را با يکديگر در خواست مي کند؛ شخصي خطاب به امام حسن(ع) گفت به نظر من در شما کبر وجود دارد، امام حسن(ع) جواب دادند در وجود من عزت نفس است و کبريا مخصوص خداوند مي باشد.

مدير حوزه هاي علميه کشور با اشاره به راه شناخت محدوده عزت نفس از کبر بيان داشتند: راه شناخت محدوده عزت نفس اين است که انسان به هدف و چگونگي آفرينش توجه داشته باشد؛ امام علي(ع) مي فرمايند «رَحِمَ الله اِمْرَءً عَلِمَ مِنْ اَيْنَ وَ في اَيْنَ وَ اِلي اَيْنَ» خدا رحمت کند کسي را که بداند از کجا آمده و در کجا قرار دارد و آينده کجا خواهد بود.

ایشان به بيان روايتي از امام علي(ع) پرداختند و عنوان کردند: امام علي(ع) فرموده اند «من وقف عند قدره أکرمه النّاس و من تعدّى حدّه أهانه النّاس» «هر کس در حد خود توقف کند و از مرز خويش تجاوز ننمايد، مورد تکريم و احترام مردم است، آن کس که از حد خود فراتر رود و به زياده روى گرايش يابد، مورد تحقير و اهانت مردم واقع مي شود»

‏آيت الله حسني بوشهري در ادامه به شرح اين فراز «وَعَبِّدْنى لَکَ، وَلاتُفْسِدْ عِبادَتى بِالْعُجْبِ،» پرداختند و اظهار داشتند: امام سجاد(ع) در اين فراز مي فرمايند « و بر بندگيت رامم ساز، و بندگيم را به آلودگى خودپسندى تباه مکن،»؛ معني براي «عبدني» دومعني وجود دارد و معناي نخست«بنده ي تو بودن» است.

ایشان ادامه دادند: معناي ديگر اين است که «خدايا همانگونه که من بنده تو هستم، بنده بودن مرا بپذير» اين معنا دقيق تر از معناي نخست مي باشد زيرا همان گونه که دوست و خليل بودن حضرت ابراهيم(ع) زماني ارزش پيدا کرد که خداوند دوست بودن ايشان را تأييد کرد، بنده بودن هم زماني ارزش پيدا مي کند که خداوند آن را تأييد کند

دیدگاه‌ها   

نیایش
#1 نیایش 1395-05-03 16:06
خداسید بزرگوار پیغمبر منش را حفظ و سلامت بدار انشاالله
نقل قول کردن

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

Please publish modules in offcanvas position.