حضرت آيت الله سيد هاشم حسيني بوشهري «دامت برکاته» مدير حوزه هاي علميه کشور طي سخناني با اشاره به آیه ای از قرآن کریم درباره عمل صالح و ایمان فرمودند:.« إِنَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا». قرآن می فرماید کسانی که اهل ایمان و عمل صالح هستند، محبت آن ها به دل می نشیند و محبوب دل ها می شوند؛ لذا کسی که محبوب شد ماندگار است. سؤال می شود که چرا سید و سالار شهیدان (ع) این همه مورد محبت است؟ چه مغناطیس و کهربایی جاذبه ایجاد کرده است؟ آن مغناطیس که جاذبه ایجاد کرده است، عشق به حسین ابن علی (ع) است.
استاد سطوح عالي حوزه علميه قم در ادامه فرمودند:علامه می فرماید که عمل صالح به دو چیز نیاز دارد:
1. کار برای خدا و به قصد قربت باشد.2. آن کاری را که انسان انجام می دهد موجب تقویت باورها و اعتقادات او شود.
اگر کاری را انجام دادیم که آن کار برای خدا بود و موجب تقویت باورهای اعتقادی ما شد، این عمل صالح است. شب عاشورا اصحاب اباعبدالله (ع) با هم شوخی می کردند؛ یعنی کسانی که می دانستند فردا یکی پس از دیگری به شهادت می رسند و سید و سالار شهیدان (ع) به آن ها خبر داده بود و اطلاع داشتند، اما با هم شوخی می کردند. از آنان سؤال شد که چرا شوخی می کنید؟ گفتند ما مقامات خود را در بهشت مشاهده می کنیم و این کاری است که موجب تقویت اعتقاد و باورهای انسان می شود.
ایشان عنوان کردند: ما در حوزه ها یک اصطلاحی داریم که بد نیست این اصطلاح را خدمت شما بگویم. کاری ارزشمند است که هم دارای حسن فعلی و هم حسن فاعلی باشد. حسن فعلی یعنی نفس کار مشروع باشد و حسن فاعلی یعنی با نیت خیر انجام شده باشد. شما ممکن است بگویید مگر ممکن است کاری مشروع باشد و مشکل نیت پیدا کند؟ گاهی انسان یک مسجد می سازد ولی برای خدا نمی سازد؛ این مسجد قبول نیست. خانه خداست و اسم آن مسجد است، این مسجد حسن فعلی دارد ولی حسن فاعلی ندارد. یعنی چون مسجد استکار به ظاهر مشروع است ولی حسن فاعلی ندارد یعنی نیت خالصانه در ساخت و ساز آن به کار نرفته است.
معاون جامعه مدرسين حوزه علميه قم افزودند: نبی گرامی اسلام (ص) روانه جنگ تبوک بودند که عده ای از منافقینی که به شام گریخته بودند به رفیقان خود در مدینه دستور دادند که برای اینکه مابتوانیم یک پایگاه علیه پیغمبر (ص) تأسیس کنیم، شما در مقابل مسجد قبا یک مسجد بسازید تا آن جا مرکز طراحی و برنامه ریزی علیه پیغمبر (ص)شود. پیغمبر (ص) روانه جنگ تبوک شد و زمانی که برگشتند، به استقبال پیغمبر (ص) رفتند و به ایشان گفتند که ما مسجد ساخته ایم و شما بیایید چند رکعت نماز بخوانید و این مسجد را افتتاح کنید. اما آیه نازل شد که «لا تَقُمْ فيهِ أَبَدا لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فيه» پیغمبر حق نداری در این مسجد بروی نماز بخوانی، مسجدی که از اول برپایه تقوا تأسیس شده است سزاوارتر است تا در آن نماز بخوانی. در تاریخ آمده است که نه تنها پیغمبر (ص) در آن نماز نخواند بلکه دستور داد این مسجد را آتش بزنند. حسن فعلی دارد اما حسن فاعلی ندارد، یعنی نیت برای خدا نیست.