حضرت آيت الله سيد هاشم حسيني بوشهري «دامت برکاته» مدير حوزه هاي علميه کشورطی سخنانی در رابطه با راه های نجات از باتلاق گناه فرمودند: اگر ما بتوانیم هم خودمان و هم به جامعه مان پیامدها و آثار ناخوشایند و ناگوار گناه را مطرح کینم این جامعه و این افراد از گناه دست میکشند؛ چون بشر همیشه منافع خودش چه منافع دنیایی و چه منافع اخروی براش مهم است. اگر جایی احساس کند ضرری سخت متوجه او میشود عقب نشینی میکند، پرهیز میکند و اگر از ناحیه گناه ضرری متوجه او شود، طبعاً در آن مسیر قدمی نمیگذارد پس ما در اینجا دو سه پیام و پیامد در رابطه با گناه مطرح میکنیم.
اولین پیامد برای کسانی که در دامن گناه گرفتار آمده اند حریم الهی را تعدی کردند بدانند که گناه موجب سوء عاقبت است آدمهایی که مرتکب گناه میشوند در مقابل آن خواست عمومی همه ما که «اللّهمّ اجعل عواقب أمورنا خيرا» که به عنوان یک خواست عمومی برای همه است. که حتی عده ای نزد آیت الله العظمی بروجردی رسیدند و گفتند آن دعایی که خودت دوست میداری نسبت به ما بفرما. آن بزرگوار دعای حسن عاقبت کرد آدم هایی که مرتکب گناه میشوند دچار سوء عاقبتند.
قرآن در این زمینه تعبیر جالبی دارد: کسانی که تکذیب می کنند آیات الهی را، به تمسخر می گیرند آیات الهی را. اینها دچار سوء عاقبتند و بد عاقبتی و بد فرجامی مسئله بسیار مهمی است. اعمال صالح ریشه ایمان را تقویت می کنند ولی گناه ریشه ایمان را میسوزاند و در پایان عمر که انسان میخواهد از این جهان رخت بربندد دچار فرجام بد و سوء عاقبت است.
پیامد دیگری که در رابطه با مسئله گناه وجود دارد این است که انسانهای گناه کار حجب و حیا از زندگیشان رخت بر میبندد. هر چه دایره گناه در زندگی انسان بیشتر میشود رفته رفته از گناهی به گناه دیگر این انسان در زندگیش حجب و حیا ندارد. حیایی که نبی گرامی اسلام (ص) در وصف آن میفرماید: «الْحَيَاءُ خَيْرٌ كُلُّه»حیا همهاش خیر و خوبیست. اما کسانی که دچار گناه میشوند دیگر دچار پرده دری میشوند. حتی کارشان به جایی میرسد که با افتخار در جلسات مختلف از گناهی که مرتکب شدهاند، میگویند. دیگر حجب و حیایی در زندگی اینها نیست پرده دری به اوج خود رسیده است.