قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص):‏ «تَقَبَّلُوا لِي‏ سِتَ‏ خِصَالٍ‏ أَتَقَبَّلْ لَكُمْ بِالْجَنَّةِ؛ إِذَا حَدَّثْتُمْ فَلَا تَكْذِبُوا وَ إِذَا وَعَدْتُمْ فَلَا تُخْلِفُوا وَ إِذَا ائْتَمَنْتُمْ فَلَا تَخُونُوا وَ غُضُّوا أَبْصَارَكُمْ وَ احْفَظُوا فُرُوجَكُمْ وَ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَ أَلْسِنَتَكُمْ»[1].

کلمات معصومین (ع) راهگشای زندگی ما انسان‎ها و نشان دهنده سبک زندگی دینی ماست. روایت مذکور که از نبی مکرم (ص) نقل شده است جامع خیرات برای انسان است. رسول گرامی اسلام (ص) در روایت مذکور فرموده است که شش خصلت است که اگر شما آنها را بپذیرید من نیز در مقابل آن بهشت را برای شما می‎پذیرم. معنای سخن پیامبر (ص) این است که اگر به شرائط شش‎گانه در این روایت ترتیب اثر داده شود و به آنها عمل شود نتیجه آن این است که بهشت نصیب انسان خواهد شد. البته وساوس شیطانی و هوای نفس وجود دارد، لکن اگر انسان اراده محکمی داشته باشد و بر اساس اراده‎اش تصمیم بگیرد عمل به شرائط مذکور، میسور و ممکن خواهد بود، اولیای الهی [غیر از پیامبران و ائمه معصومین (ع)] اشخاصی مثل ما بوده‎اند لکن با اراده استواری که از خود نشان داده‎اند شیطان و هوای نفس را زیر پا گذاشته‎اند و به مقام قرب الهی نائل آمده‎اند.

پیامبر (ص) در روایت مذکور، فرموده است که ششس خصلت را بپذیرید [و به آن عمل کنید]، من نیز در مقابل بهشت را برای شما می‎پذیریم [، یعنی بهشت را برای شما تضمین می‎کنم]:

1- اول اینکه زمانی که سخن می‎گویید، دروغ نگویید.

دروغ گفتن، اعتماد را از انسان سلب می‎کند؛ مثلاً اگر انسان به زن و فرزند خود دروغ بگوید، زن و فرزند نسبت به او بی‎اعتماد می‎شوند و تبدیل کردن این بی‎‏اعتمادی به اعتماد، کار مشکلی است. دروغ گفتن یکی از معضلاتی است که جامعه به آن مبتلاست و این امر برای بعضی به عادت تبدیل شده است، تا جایی که نمی‎توانند دروغ نگویند؛ در حالی که این دروغ گفتن‎ها باعث می‎شود که انسان از چشم دیگران بیفتد و به اصطلاح عامه به یک فرد خالی‎بند معروف شود.

2- دوم اینکه اگر وعده‎ای دادید خُلف وعده نکنید.

 خُلف وعده نیز بی‎اعتمادی را در پی دارد. بنابراین، اگر انسان وعده‎ای داده است؛ مثلاً پولی قرض گرفته است و وعده داده است که در فلان موعد مقرر آن را برگرداند، در زمان تعیین شده آن را پس دهد نه اینکه با بهانه‎های مختلف آن را به تأخیر اندازد. انسان حتی به زن و فرزند خود وعده‎ای ندهد که آن را نمی‎تواند عمل کند زیرا فرزند انسان نیز از پدر و مادر خود یاد می‎گیرد و وقتی ببیند وعده می‎دهند و عمل نمی‎کنند، اولاً نسبت به آنها بی‎اعتماد می‎شود و ثانیاً خود او نیز خُلف وعده کردن را از پدر و مادر یاد می‎گیرد. بنابراین، انسان به وعده‎ای که می‎دهد باید عمل کند و اگر به هر دلیلی نتوانست به آن عمل کند در اولین فرصت از تأخیری که به وجود آمده است، عذرخواهی کند.

3- سوم اینکه اگر امانتی به شما سپرده شد، خیانت نکنید.

انسان باید نسبت به امانتی که به او سپرده می‎شود اعم از امانت مالی و امانت اجتماعی (مسئولیت اجتماعی) خیانت نکند.

4- چهارم اینکه چشم خود را از نگاه به محارم الهی ببندید.

انسان مؤمن حجب و حیا دارد و به هر چیزی نگاه نمی‎کند.

5- پنجم اینکه دامن خود را از آلودگی‎ها حفظ کنید.

6- ششم اینکه دست و زبان خود را نگاه دارید.

کنترل دست و زبان خیلی مهم است. یکی از مشکلات بزرگ جامعه، رها بودن زبان است، تا جایی که گاهی مشاهده شده است که بعضی تا پای از بین بردن آبروی دیگران از پای نمی‎نشینند.