مدير حوزه‌هاي علميه کشور فرمودند: فقر مذموم، فقري است که انسان را در معرض گناه قرار دهد و فقر ممدوح، فقري است که انسان به اندازه کفايت زندگي داشته باشد.
حضرت آيت الله سيد هاشم حسيني بوشهري «دامت برکاته» در جمع کارکنان مرکز خدمات حوزه‌هاي علميه در ادامه تفسير دعاي مکارم اخلاق صحيفه سجاديه با اشاره به فرازي از اين دعا اظهار کردند: حضرت در اين دعا مي‌فرمايند « وَاَغْنِنى وَ اَوْسِعْ عَلَىَّ فى رِزْقِكَ » «بى نيازم گردان و روزيت را بر من وسعت ده»
ایشان بيان کردند: اساساً در آموزه‌هاي ديني ما فقر و تنگدستي امر مطلوبي نيست و اسلام توصيه نمي‌کند که انسان‌ها فقير و ناتوان باشند، بلکه در روايات سفارش شده است از خدا بخواهيد که به شما حالت غنا اعطا کند.
مدير حوزه‌هاي علميه سراسر کشور افزودند: البته در روايات ما در کنار اين سفارش به آفت‌هاي غنا و بي‌نيازي نيز اشاره شده است که بايد به آنها توجه کنيم.
ایشان با بيان اينکه چند چيز در زندگي مانند جواني و قدرت است که انسان را دچار کبر و غرور مي‌کند و يکي از اين موارد نيز غنا و بي‌نيازي است ادامه دادند: افرادي که غني شده‌اند هم بايد براي دين خود بترسند و هم دنياي خود تا دچار آفت نشوند.
آيت الله حسيني بوشهري ابراز داشتند: غنا، الزاماً غناي مادي نيست، بلکه روح بي‌نيازي است و هرچه انسان‌ها روح بلندتري داشته باشند آن‌قدر بي‌نياز جلوه مي‌کنند که آدم‌هاي معمولي متوجه نمي‌شوند که اين افراد در زندگي دچار مشکل هستند.
ایشان با اشاره به اينکه حضرت در ادامه اين دعا مي‌فرمايد « وَلاتَفْتِنّى بِالنَّظَرِ» بیان داشتند: شارحان صحيفه سجاديه دو تفسير براي اين جمله بيان کرده‌اند که به نظر مي‌رسد هر دو تفسير مناسب باشد.
مدير حوزه‌هاي علميه کشور عنوان کردند: در تفسير اول امام(ع) بعد از اينکه غنا و بي‌نيازي را مي‌خواهد مي‌فرمايد که مرا خودبين و مغرور داشته‌هايم قرار نده.
ایشان اذعان داشتند: در تفسير دوم امام(ع) از خدا مي‌خواهد که روزي من را افزايش بده؛ اما با نگاه و توجه به اموال اغنيا آزمايش مکن، يعني خدايا قبل از اينکه چشمم به مال ديگران باشد امکاناتي به من بده که به وضع خودم قانع باشم.
آيت الله حسيني بوشهري با بيان اينکه يک سؤالي که مطرح مي‌شود اين است که وقتي که ما از خداوند غنا را طلب مي‌کنيم پس تکليف کار و کوشش چه مي‌شود عنوان کردند: بر اساس آموزه‌هاي ما اين دو هيچ منافاتي با هم ندارند و کار در جاي خود قرار دارد و در کنار آن ما از خدا غنا را درخواست مي‌کنيم.
ایشان بيان کردند: غنا تنها ثروت نيست، بلکه يک بي‌نيازي دروني است و انسان زماني که کار مي‌کند روح آزاد دروني نيز از خداوند طلب مي‌کند.
مدير حوزه‌هاي علميه کشور با بيان اينکه در روايات ما فقر به دو معناي ممدوح و مذموم آمده است فرمودند: فقر مذموم فقري است که انسان را در معرض گناه قرار دهد و فقر ممدوح فقري است که انسان به اندازه کفايت زندگي داشته باشد.
ایشان با اشاره به اينکه پيامبر(ص) دعا مي‌کند که خدايا روزي آل محمد(ص) را به اندازه کفايت قرار ده، تصريح کردند: انشا الله خداوند به ما عنايت کند که در زندگي قانع باشيم و آنچه مورد رضاي خداست عمل کنيم.