حضرت آیت الله سید هاشم حسینی بوشهری«دامت برکاته» امروز در جلسه درس اخلاق که با حضور طلاب مدارس علمیه و مراکز تخصصی جامعه‌الزهرا(سلام‌الله‌علیها) در تالار بیداری اسلامی این مرکز حوزوی برگزار شد، به حدیثی از امام صادق(علیه‌السلام) اشاره کردند که می‌فرمایند: «الْأَيَّامُ ثَلَاثَةٌ فَيَوْمٌ مَضَى لَا يُدْرَكُ وَ يَوْمٌ النَّاسُ فِيهِ فَيَنْبَغِي أَنْ يَغْتَنِمُوهُ وَ غَداً إِنَّمَا فِي أَيْدِيهِمْ أَمَلُه؛ ايّام زندگى، سه روز است: روزى كه گذشته است و برگشت ندارد؛ روز حاضر كه مردم در آن قرار دارند و در اختيار آنهاست كه بايد آن را مغتنم شمارند و از آن استفاده نمايند؛ سوم، فردايى كه نيامده و تنها آرزوى آن را در دست دارند».
عضو شورای عالی حوزه های علمیه بیان داشتند: واقعیت زندگی همه ما بیانگر این است که هر انسانی دارای سه مقطع در زندگی است؛ اولین مقطع، دوره ای از عمر ما است که سپری شده و قابل بازگشت نیست و اگر خطایی در گذشته از ما سر زده، یکی از راه‌های جبران آن توبه است.
عضو شورای عالی حوزه ادامه دادند: مقطع دوم از زندگی ما، زمان حال و آن مقطعی است که مردم در آن موقعیت قرار دارند که بنا به سفارش امام صادق(علیه‌السلام) باید از این مقطع به درستی استفاده کنیم.
آیت الله حسینی بوشهری تصریح کردند: موقعیت‌ها و فرصت‌های طلایی ما در حوزه علمیه، فرصت‌های همیشگی، ابدی و جاودانی نیست، همانطور که عمر ما جاودانی نیست، بنابراین از این فرصت‌های در اختیار به درستی استفاده کنید.
ایشان با بیان اینکه مقطع سوم، مقطع برنامه ریزی برای آینده است، اظهار داشتند: انسان مؤمن آینده نگر است و باید افق‌های آینده را ببیند و بررسی کند.
عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری در ادامه به حدیثی از رسول گرامی اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) اشاره کردند که می‌فرمایند: «أَشَدُّ النَّاسِ حَسْرَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ رَجُلٌ أَمْكَنَهُ طَلَبُ الْعِلْمِ فِي الدُّنْيَا فَلَمْ يَطْلُبْهُ ,وَرَجُلٌ عَلِمَ عِلْمًا فَانْتَفَعَ بِهِ مَنْ سَمِعَهُ عَنْهُ دُونَهُ؛ دو فرد روز قيامت از همه مردم بيشتر حسرت مي‌خورند، يكي مردي كه در دنيا براي طلب علم فرصت داشته، ولي به جستجوي آن برنخاسته است و ديگر مردي كه علمي به ديگري آموخته و شاگرد وي از آن بهره مند شده اما او بي بهره مانده است».
آیت الله حسینی بوشهری افزودند: انسان‌هایی که در کلام اهل بیت(علیهم‌السلام) شبهه نکرده و از آن به درستی استفاده کردند، معصوم(علیه‌السلام) را مبرای از خطا دانستند و در جایگاه واقعی عصمت تلقی کردند، عاقبت بخیر هستند، اما آنان که به علم خود عمل نکردند و از علم خود بهره نبردند، هلاک حتمی است.
بسیاری در قیامت آه و افسوس دارند، عده ای در قیامت می‌بینند که سخنان انبیا، اولیا، معصومین، مراجع و مبلغان دینی صحیح است و از خداوند عمری دوباره می‌خواهند تا جبران کنند، ما برای این که حسرت روزهای گذشته را نخوریم، باید سعی کنیم که تمام وقت خود را به بطالت نگذرانیم.