خطبه های نماز جمعه مورخ 94/04/05

 

بسمه تعالی

مشروح خطبه‏ های نماز جمعه

حضرت آیت الله حسینی بوشهری

مورخ 94/04/05                                                    خطبه شماره 104

 

 

خطبه اول

السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

السلام علیک یا حجه الله، السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه، السلام علی المهدی الذی وعد الله عزّ و جل أن یملا به الارض عدلاً و قسطا، کما ملئت ظلماً  و جورا.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله نحمده و نستعینه و نستغفره و نستهدیه و نؤمن به و نتوکل علیه ونعوذ بالله من شرور انفسنا و من سیئات اعمالنا و نشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریکه له و نصلی و نسلم علی حبیبه و نجیبه و خیرته فی خلقه حافظ سره و مبلغ رسالاته بشیر نعمته و نذیر نقمته سیدنا و نبینا حبیب اله العالمین ابی القاسم محمد و علی آله الطیبین الطاهرین المکرمین و اللعن الدائم علی اعدائهم اجمعین من الآن الی قیام یوم الدین.

عباد الله اوصیکم و نفسی بتقوی الله؛ قال مولانا امیر الومنین (ع):« فَاتَّقُوا اللَّهَ تَقِيَّةَ قَلْبَهُ مَن أَنْصَبَ الْخَوْفُ بَدَنَهُ وَ أَسْهَرَ التَّهَجُّدُ غِرَارَ نَوْمِهِ وَ أَظْمَأَ الرَّجَاءُ هَوَاجِرَ يَوْمِهِ »[1]

بندگان خدا خودم و شمارا به تقوای الهی سفارش می­کنم. وجود مقدس امیر مؤمنان علی(ع) در سفارشی به تقوا این چنین می­فرمایند: از خدا بترسید، آن هم ترسیدن کسی که، هراس و ترس پیکرش را به رنج انداخته است و نماز شب، خواب کم او را به بیداری کشانده است. و امیدواری­اش، در روز گرم او را به روزه­ واداشته است. این سفارش امیرمؤمنان به همه ما است که نسبت به تقوا مراقبت کنیم، که تقوا اینچنین می­کند که در روز گرم و سوزان تابستان و هوای گرم، انسان متقی و روزه دار می­شود.

موضوع سخن در خطبه اول پیرامون اصول حاکم بر روابط اجتماعی بود؛ بحث­های مستوفایی را تقدیم محضرتان داشتیم. یکی از بحث­ها، بحث مسئولیت پذیری انسان­ها نسبت به یکدیگر بود؛ در ذیل این بحث به بحث پیوند و اخوت و برادری در اسلام اشاره کردیم و بنا شد پیرامون پنج موضوع در این رابطه سخن بگوییم.

اولین موضوع در رابطه با جایگاه برادری و اخوت در اسلام بود و بحث دوم تحت عنوان مؤلفه­های مسئله اخوت و برادری در اسلام بود که به مؤلفه ایمان، همگرایی، دوستی و مواسات اشاره کردیم.

راه های تحکیم مؤلفه اخوت و برادری

امروز به آخرین مؤلفه در این رابطه اشاره می­کنیم و آن بحث شیوه­های تحکیم اخوت و برادری در یک جامعه اسلامی و ایمانی است که تحت عنوان وحدت و انسجام قرار می‎گیرد. یکی از مؤلفه­های مهم در رابطه با مسئله  اخوت و برادری، مسئله وحدت و انسجام است.

انسان به عنوان یک موجود اجتماعی نمی­تواند بدون هیچ پیوند فکری و معنوی زندگی کند بلکه، در کنار زندگی با سایر افراد نیازمند یک پیوند فکری و معنوی است. انسان­ها مانند درختان یک جنگل نیستند که حضورشان در کنار یکدیگر موجب تشکیل یک جامعه و یک زندگی اجتماعی نشود؛ بلکه حضور انسانها در کنار یکدیگر موجب تشکیل جامعه و یک زندگی اجتماعی می‎شود ، منتهای مراتب این وحدت و انسجام یک حداقل­ها و یک حداکثرهایی دارد.

حداقل در رابطه با مسئله زندگی اجتماعی این است که، انسان در قبال خدمتی که به دیگران ارائه می­دهد از دیگران برای تمشیت زندگی­اش خدمت می­گیرد. این حداقلِ یک ارتباطی است که در زندگی اجتماعی بین انسان­ها وجود دارد؛ اما زندگی اجتماعی حداکثری هم دارد و آن حداکثر در قالب کامل­ترین و متعالی­ترینِ آن جلوه می­کند و آن در رابطه با مسئله­ اخوت و برادری در فرهنگ ایمانی و دینی ماست.

شکل اعلا و کامل ارتباط اجتماعی معنایش این می­شود که جامعه به صورت پیکیر واحدی جلوه می­کند و اگر احیاناَ کسی در این جامعه دچار تنگنا شد، همگان مشکل او را مشکل خودشان تلقی می‎کنند، این تلقی ما از یک جامعه دینی و یک جامعه ایمانی است.

امام صادق (ع) در کلامی که مؤید حرف ما نیز می‎باشد فرموده است: «المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ كَالجَسَدِ الواحِدِ ؛ إنِ اشتَكى شَيئاً مِنهُ وَجَدَ ألَمَ ذلِكَ في سائِرِ جَسَدِهِ، و أرواحُهُما مِن روحٍ واحِدَةٍ  وإنَّ روحَ المُؤمِنِ لَأَشَدُّ اتِّصالاً بِروحِ اللهِ مِنِ اتِّصالِ شُعاعِ الشَّمسِ بِها »[2]؛ این همان شکل کمال یافته زندگی اجتماعی در سایه اخوت و برادری ایمانی است؛ لذا حضرت فرمودند: مؤمنان در زندگی‎شان برادر دینی یکدیگرند، مثل جسم واحد هستند، اگر یک گوشه این جسم دچار مشکل شود بقیه اجزا این جسم، احساس مشکل و ناملایمات می­کنند. این فرهنگ دینی ما است و انتطار ما این است که در یک  جامعه دینی اگر یکی از آحاد جامعه در زندگی روزمره خود دچار مشکل شد، بقیه آحاد جامعه مشکل او را مشکل خود تلقی کنند.

بی تفاوتی  در زندگی اجتماعی و در یک جامعه دینی معنا ندارد. این همان سخن سعدی است که می‎گوید:

        بنی آدم اعضای یکدیگرند                  که در آفرینش ز یک گوهرند

       چو عضوی به درد آورد روزگار            دگر عضوها را نماند قرار

حضرت در ادام می‎فرمایند ارواح مؤمنین از یک روح واحد است و از یک جا سرچشمه می­گیرند و شدت اتصال روح مؤمن به روح الهی از اتصال شعاع خورشید به خود خورشید بیشتر و بالاتر است. شعاع خورشید چه ارتباطی با خورشید دارد!؟ خیلی بهم پیوسته است ولی، روح مؤمن با روح الهی و روح ذات کبریایی اتصال و پیوندش به مراحل بیشتر است، این تعبیری است که وجود مقدس امام صادق(ع) دارد.

ایمان

نکته دیگری که وعده داده بودم به آن اشاره کنم؛ در رابطه با این است که، چه کنیم این اخوتها و برادری­ها در جامعه دینی پایدار بماند، دستخوش حوادث نشود و دچار سستی نگردد و مشکلی آن را تهدید نکند.

ما همان طوری که یکی از مؤلفه‎های اخوت و برادری را ایمان دانستیم؛ الان هم یکی از شیوه­های تحکیم برادری و اخوت را ایمان می­دانیم. ایمان ذو مراتب است، هر چه درجه ایمان در یک جامعه دینی قوی­تر و با ثبات­تر باشد، به همان تناسب رابطه برادری و اخوت در جامعه دینی بیشتر خواهد بود؛ ایمان تأثیر مهمی در زندگی اجتماعی انسانها دارد.

آداب معاشرت

مسئله دیگری که باز به عنوان تحکیم است اخوت و برادری است، ادب معاشرت است. اگر ما در معاشرت‎ها و ارتباطات اجتماعی ادب لازم را حفظ کنیم، دوستی­ها پایدار می­ماند. باید یکدیگر را مراعات کنیم و با حالت خوشرویی با یکدیگر برخورد کنیم و خیرخواه یکدیگر  باشیم. اگر این فضاها در زندگی و جامعه ما رواج پیدا کند مصداق کلام معصوم(ع) می­شود، امام علی(ع) می­فرمایند:« مَن حَسُنَت عِشرَتُهُ کَثُرَ إخوانُهُ».[3] کسانی که با دیگران خوب برخورد می­کنند و با دیگران حُسن معاشرت دارند، این باعث می­شود تعداد براداران دینی او رو به افزایش برود؛ جمع سه نفری می­شود پنج نفر، و جمع پنج نفری می­شود ده نفر، و یک استان تبدیل می­شود به یک شهرستان و در نتیجه یک مجموعه در کنار هم برادر‎وار زندگی می­کنند و مشکلشان مشکل واحد خواهد بود و در غم و شادی یکدیگر شریک خواهند شد.

دعای پایانی خطبه اول

«إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ».[4]

پروردگارا در فرج مولایمان تعجیل بفرما؛ پرورگارا در این ماه شریف از تو می­طلبیم روح برادری و اخوت، روح یک‎دلی و یک‎رنگی را در میان ما گسترش بده؛ پروردگارا از تو می­طلبیم عبادات ما، اعمال ما، دعاهای ما، مناجات­های ما، شب زنده­داری‎های ما، کمک­های ما را به ایتام و مساکین از ما به شایستگی بپذیر و مورد عنایت خودت قرار بده؛ روح بلند رهبر فقیدمان عالیست، اعلا بگردان. به مقام معظم رهبری و سایر مراجع تقلید عزت و سلامت و طول عمر با برکت مرحمت بفرما؛ به خانواده مکرم شهیدانمان صبر و اجر عنایت بفرما؛ به رزمندگان پیروزی، به آزادگان عزت، به جانبازان سلامت، به عالمان توفیق عمل، به خدمت‎گزاران توفیق خدمت، به بانوان ما عفت، به کسبه و بازاریان انصاف و روزی حلال، به جوانان غیرت عنایت بفرما؛ پروردگارا از تو می­طلبیم به مریض‎های ما در این ماه شریف، شفای عاجل عنایت فرما؛ باران رحمتت را از امت اسلامی دریغ نفرما.

«ان احسن الحدیث و ابلغ الموعظه کتاب الله العزیز الحکیم»

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

(إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ *إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ )

صدق الله علی العظیم

خطبه دوم

السلام علیک یا بنت رسول الله السلام علیک یا بنت ولی الله السلام علیک یا اخت ولی الله السلام علیک یا فاطمة یا بنت موسی بن جعفر اشفعی لنا فی الجنة فإنّ لک عند الله شأناً من الشأنأعوذ بالله من الشیطان الرجیم.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین بارئ الخلائق اجمعین ثم الصلاة و السلام علی سیدنا و نبینا حبیب اله العالمین، ابی القاسم محمد(ص) و علی آله الطیبین الطاهرین، اللهم صلّ و سلم علی مولانا امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و علی فاطمة الزهراء سیدة نساء العالمین و علی الحسن و الحسین سیدی الشباب اهل الجنة و علی علی بن الحسین زین العابدین و امام العارفین و علی محمد بن علیٍّ الباقر و علی جعفر بن محمد الصادق و علی موسی بن جعفر الکاظم و علی علیٍّ ابن موسی الرضا المرتضی و علی محمد بن علی الجواد و علی علی بن محمد الهادی و علی الحسن بن علی الزکیّ العسکری و علی الحجة القائم المهدی. حججک علی عبادک و امنائک فی بلادک بهم نتولی و من اعدائهم نتبرئُ الی یوم القیامة.

عباد الله اوصیکم و نفسی بتقوی الله؛

قال مولانا امیرالمؤمنین(ع): « فَاتَّقُوا اَللَّهَ تَقِيَّةَ مَنْ سَمِعَ فَخَشَعَ وَ اِقْتَرَفَ فَاعْتَرَفَ وَ وَجِلَ فَعَمِلَ وَ حَاذَرَ فَبَادَرَ»[5] بندگان خدا، خودم و شما را به تقوای الهی توصیه می­کنم. مولای ما امیرمؤمنان در این سخن نورانی چنین به ما توصیه می­کنند: از خدا بترسید، آن هم ترسیدن کسی که چون سخن خدارا شنید، انسان حالت فروتنی از خودش نشان داد، تسلیم سخن حق شد، و بعد می­فرماید:« وَ اِقْتَرَفَ فَاعْتَرَفَ » و چون مرتکب گناهی شد، لب به اعتراف بگشاید و سراغ توبه برود؛« وَ وَجِلَ فَعَمِلَ » موقعی که ترسید دست به کار بشود، شروع کند به درستکاری؛« حَاذَرَ فَبَادَرَ » موقعی که اندیشه کرد به دنبال این اندیشه درست، به دنبال اطاعت راه بیفتد و سبقت بگیرد. چقدر سخنان دلنشین، چقدر سخنان آموزنده و الهام بخش، گویا قدم به قدم و گام به گام  مسیر آینده را برای ما هم ترسیم می­کند و هم تبیین می­کند و هم راه‎گشایی می­کند.

در خطبه دوم به بیان مناسبت­ها و نکاتی چند اشاره می­کنم. اولین مناسبت، مناسبت ماه مبارک رمضان است. امروز نهمین روز ماه مبارک رمضان است؛ چه کرده ایم؟ آیا به همه سفارش­هایی که به ما شده بود، عمل کرده‎ایم؟ آیا در پیشگاه خدا احساس سربلندی می­کنیم؟ به دعوت نبی اکرم(ص) که در خطبه" شعبانیه" مطرح شده بود؛ چه مقدار پایبند شده­ایم؟؛ که به ما فرمود: « وَ تُوبوا اِلي الله من ذنوبِكُم وَ ارْفَعُوا اِلَيْهِ اَيْدِيَكُم بِالدُّعاءِ في اَوْقاتِ صَلَواتِكُم فَاِنها اَفْضَلُ السّاعاتِ يَنظُرُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَُّ فيها بِالرَّحْمه اِلي عِبادِهِ يُجيبُهُم اِذا ناجَوْهُ وَ یلَبِّیهِمْ‏ إِذَا نَادَوْهُ وَ یسْتَجِیبُ لَهُمْ إِذَا دَعَوْهُ » در تنهایی شب چه مقدار نزد خداوند رفتیم؟؛« وَ ارْفَعُوا اِلَيْهِ اَيْدِيَكُم » چه مقدار در حالت دعا دستهایمان را ملتمسانه به سوی خدا بلند کردیم؟؛ «وَ ارْفَعُوا اِلَيْهِ اَيْدِيَكُم بِالدُّعاءِ في اَوْقاتِ صَلَواتِكُم» و بعد می­فرمایند: « فَاِنها اَفْضَلُ السّاعاتِ » وقت نماز بهترین وقت است برای دعا؛ « يَنظُرُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَُّ فيها بِالرَّحْمه » خدای متعال در وقت نماز وقتی که دعا می­کنید با یک عنایت ویژه به شما نگاه می­کند و بعد می­فرماید:« يُجيبُهُم اِذا ناجَوْهُ وَ یلَبِّیهِمْ‏ إِذَا نَادَوْهُ» موقعی که صدا می­زند جوابشان را می­دهد، موقعی که ندا می‎دهد، لبیکشان می­گوید. « يُعْطِيهِمْ إِذَا سَأَلُوهُ » و در مسیر حق هر چه از خدا بخواهند، خدا به آنها می­دهد.« وَ يَسْتَجِيبُ لَهُمْ إِذَا دَعَوْهُ » زمانی که دعا می­کنند، خدا دعاهایشان را مستجاب می­کند. چه مقدار به این کلام نورانی نبی گرامی اسلام(ص) عمل کرده­ایم وکمک طلبیده­ایم؟!

زمانی که پیامبر(ص) به ما فرمود: «وَ تَصَدَّقُوا عَلَى فُقَرَائِكُمْ وَ مَسَاكِينِكُمْ» واقعاَ تابحال گامی در این جهت برداشته­ایم که به فقرا و مساکین و به همسایگان خود کمک کنیم؟ تاکنون«و وَ وَقِّرُوا کِبَارَکُمْ وَارْحَمُواصِغَارَکُمْ وَ صِلُوا أَرْحَامَکُمْ» بزرگترها را احترام کردیم؟ به بچه ها ترحم کردیم؟ و واقعاَ صله رحم بجا آورده­ایم؟

اینها نکات کلیدی و بسیار مهمی است که به‎وسیله این موارد شأن ماه رمضان را حفظ کنیم. من به خصوص روی این نکته تکیه می­کنم که از روز 14  تا 21 ماه رمضان هفته اکرام و اطعام مساکین و ایتام و رسیدگی به آنها است. عزیزان در کمیته امداد هر ساله برنامه­ای دارند برای جمع­آوری کمک برای ایتام و مساکین. همت کنید؛ همت بلند کنید که مردان روزگار از همت بلند به جایی رسیده­اند. کمک کنید و آنها را در زندگی خودمان شریک کنیم.

مناسبت دوم روز دهم ماه مبارک رمضان؛ یعنی فردا مصادف است با وفات خدیجه کبری(س) بزرگ بانوی اسلام؛ مادر فاطمه زهرا صدیقه طاهره(س). ایشان اولین بانویی است که به پیامبر(ص) ایمان آورد، در تمام سختی­ها و مشکلات کنار پیامبر ماند؛ درتبعیدها، محاصره­ها، آزارها و اذیت­ها، تمام اموال خود را در عین این که زنی ثروتمند بود یک‎جا محضر رسول الله تقدیم کرد تا رسول الله به تبلیغ دین خدا بپردازد. آن روزی که یکی از همسران پیامبر بعد از وفات خدیجه کبری که پیامبر به یاد او افتاد و اشک ریخت؛ به پیغمبر اعتراض کرد که از دست دادن یک زن کهنسال که گریه کردن ندارد!؛ پیغمبر جملاتی را مطرح کرد فرمود: «چه می­گویی؟ خدیجه برای من ویژگی­های خاصی داشت. آن روزی که همگان مرا تکذیب کردند، او مرا تصدیق کرد؛ آن روزی که همگان کفر ورزیدند او به من ایمان آورد و آن روزی که همه مرا محاصره کردند و پشت به من کردند با تمام وجود و امکانات از من دفاع و پشتیبانی کرد؛ من یاد خدیجه نکنم؟!!».گرامی می­داریم یاد این بانوی بزرگ اسلام را.

مناسبت سوم: نیمه این ماه مصادف است با میلاد پر خیر و برکت سبط اکبر؛ وجود مقدس امام مجتبی(ع). سخن گفتن در مورد این شخصیت با این مجال کم و اندکِ ما سازگاری ندارد. من چند نکته می­توانم در این محضر شریف عرض کنم. 1. خدا ترسی آن حضرت: زمانی که در مسجد می­آمد می­ایستاد و این جمله را بر زبان جاری می­کرد(چند بار تکرار می­کرد):« إِلَهِی ضَیْفُكَ بِبَابِكَ»[6] خدایا مهمان درِ خانه تو آمده است« یَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاكَ الْمُسِی‏ءُ و أَنتَ المُحسِن، فَتَجَاوَزْ عَنْ قَبِیحِ مَا عِنْدِی بِجَمِیلِ مَا عِنْدَكَ یَا كَرِیم » ای محسن! گناهکار آمده سراغ تو- خیلی تعبیر عجیبی است-« یَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاكَ الْمُسِی‏ءُ و أَنتَ المُحسِن فَتَجَاوَزْ عَنْ قَبِیحِ مَا عِنْدِی بِجَمِیلِ مَا عِنْدَكَ یَا كَرِیم»؛ از گناهان ما صرف نظر کن بخاطر عزت و بزرگی تو. اگر امام معصوم ما این‎چنین باشد، تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. ما چه کنیم؟!.

ویژگی دوم امام حسن مجتبی(ع) کمک به مستمندان و ایتام بود. به عنوان یک حرکت برجسته مقید بود که طرف را بی نیاز کند؛ زمانی که به او مراجعه می­کردند بیش از آن مقداری که او تقاضا کرده بودند و به تناسب آنچه در اختیار ایشان بود به فقیر و مستمند می­دادند. یک کلام از ایشان نقل کنم و به این بخش پایان دهم.

« وَ إِذا أَرَدْتَ عِزًّا بِلا عَشیرَة، وَ هَیبَةً بِلا سُلْطان فَاخْرُجْ مِنْ ذُلِّ مَعْصِیةِ اللّهِ إِلى عِزِّ طاعَةِ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ »[7] اگر احیاناً عزت می­خواهی بدون کمک گرفتن از عشیره و قبیله، و اگر هیبت می­خواهی بدون حکومت و سلطنت« فَاخْرُجْ مِنْ ذُلِّ مَعْصِیةِ اللّهِ » خارج بشو «إِلى عِزِّ طاعَةِ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ». اگر می‎خواهی عزیز باشی بدون عشیره و قبیله؛ هیبت داشته باشی در جامعه دینی یک راه دارد، از گناه چشم بپوشان و در مسیر اطاعت پروردگار عالم قرار بگیر.آن موقع خواهی دید که عزیز و دارای هیبت و جایگاه هستی.

مناسبت دیگری که باید به آن اشاره کنم، مناسبت هفتم تیر، سالگرد شهدای حزب جمهوری و در رأس آن شهادت شهید آیت الله دکتر بهشتی در سال 1360 است. دشمن طراحی عجیبی کرده بود که، بنیان نظام را از بین ببرد اما آنگاه که خدا عنایت دیگری می­کند، کار آنها نتیجه عکس داد. این شهادت آنچنان تأثیر داشت در فضای جامعه آن روز ما که کأنّما خونی بر پیکر امت اسلامی تزریق شد، و جامعه آن روز ما حیات تازه­ای پیدا کرد. از این طراحی­ها دشمنان ما زیاد داشتند؛ روز قبل از آن در یک اقدامی بزدلانه سوء قصد به جان رهبر عزیز انقلابمان کردند و آن هم ناکام ماند و حضرت امام (ره) پیامی دادند و به رهبر عزیزمان تبریک گفتند و فرمودند:(به تعبیر من و نقل به مضمون): آفرین بر شما، بر شما که در جبهه لباس رزم می­پوشید و در پشت جبهه لباس روحانی می­پوشید و در همه حال خدمتگزار این مردم هستید، خدا شما را برای این امت نگه دارد. امروز می‎بینیم این دعا به ثمر نشسته و وجود عزیز رهبرمان چقدر در جامعه نقش آفرینی می­کند و تأثیرگذار است.

مناسبت بعدی هفته قوه قضائیه است که من باید از اقدامات خوب دستگاه­های قضایی در مبارزه با مفاسد تقدیر و تشکر کنم. بسیار قاطع، بسیار جدی در عرصه­های مختلف، قوه قضائیه حضور پیدا کرده است منتها یکی – دو نکته را من می­خواهم عرض کنم. ما نیازمند این هستیم که دستگاه قضایی ما کارآمدی بیشتری داشته باشد، به خصوص در مقابل پیشگیری از جرم و جنایت، این مشکل مهمی است و برای ما زیبنده نیست که روز به روز تعداد پرونده­ها در دادگاه­ها بیشتر شود. البته این تنها مربوط به دستگاه قضایی نیست، قوه مقننه و قوه مجریه باید و کسانی که متولی فرهنگی هستند باید به کمک بیایند تا در مجموع آنچه در جامعه اتفاق می­افتد پیشگیری از جرم و جنایت باشد. ما امیدواریم که دستگاه قضایی بتواند در این عرصه­ها کارستانی انجام دهد و در این عرصه­ها بتواند موفق شود.

روز جهانی مبارزه با مواد مخدر را هم داریم که متأسفانه باید بگوییم« یُهلِکَ الحَرثَ و النَّسل»؛[8] خیلی آسیب به جامعه ما زده است به خصوص، مواد مخدر صنعتی که روز به روز رو به گسترش است. همه باید کمک کنند، دشمن طراحی می­کند، می­خواهد جامعه ما را، یا لااقل بخشی از جامعه ما را تغییر دهد؛ نسل جوان ما را بی‎تفاوت کند. متأسفانه امروز نیمی از زندانیان ما کسانی هستند که به مواد مخدر مبتلا هستند و بخش دیگری هم باز در رابطه با همین مواد مخدراند؛ یعنی اگر مسائلی مثل سرقت و غیره که در جامعه وجود دارد را  درست کارشناسی کنیم می­بینیم، همه چیز باز می­گردد به همین مواد مخدر در جامعه ما که این جای بسیار نگرانی  است.

آخرین سخن که سعی می­کنم آن را فشرده مطرح کنم مسئله دیدار مسئولان نظام در روز ششم ماه مبارک رمضان با رهبر عزیز و فرزانه انقلاب است. دیدار بسیار مهم و اساسی که تمام خبرگزاری­های دنیا آن را تجزیه و تحلیل کردند و در یک جمله بیان کردند که این سخنان رهبر انقلاب نشان‎دهنده این است که رهبری نمی‎خواهد به تیم مذاکره کننده امتیاز دهد و در نتیجه چیزی را به دست نیاورد. این حمایت از تیم مذاکره کننده به این دلیل است که در عرصه رویارویی با طرف مقابل، اعضای تیم مذاکره کننده با صراحت و شجاعت و قاطعیت سخن رهبری را که، سخن ملت ایران است به طرف مقابل بقبولاند.

در این سخنرانی رهبری به چند نکته کلیدی اشاره کردند؛ اول یک نکته اخلاقی بسیار مهم و دلنشین؛ گاهی آدم احساس می کند این مسائل اخلاقی با مسائل سیاسی جامعه ما ارتباط ندارد؛ به نظر بنده بیشترین ارتباط را دارد، زمانی که انسان به یاد مرگ و قیامت و عالم برزخ و قبر می­افتد، با این نگاه و رویکرد، تنش در جامعه ایجاد نمی­کند، مشکل سیاسی ایجاد نمی­کند؛ چون می­داند این دنیا اعتبار ندارد. در دنیای بی اعتبار باید بر اساس وظیفه دینی عمل کرد تا فردای قیامت انسان بتواند پاسخگو باشد.

دوم بحث هسته ای را مطرح کردند؛ بحث اقتصاد مقاومتی را مطرح کردند؛ بحث چالش­های درونی را مثل سطحی نگری، القاء ناتوانی، القاء این‎که مردم نمی­توانند تحمل کنند، مقاومت نمی­کنند را به شکل برجسته­ای مطرح کردند. مردم ما مردمی هستند که اگر با دقت مطلبی را با آنها در میان بذارید، همان‎گونه که 36سال مقاومت کردند از این به بعد هم، به فضل پروردگار عالم در مقابل زیاده­خواهی­های دشمنان مقاومت خواهند کرد.

رهبری در مسئله هسته­ای فرمودند: این مسئله، یک مسئله ملی است برای همه ما. هیچ کس سخن مخالفی در این زمینه ندارد و روی این نکته تکیه کردند. ما به دنبال توافق نامه خوبیم نه بد، توافق نامه­ای که عزت ما، منافع ما در آن در نظر گرفته بشود، عزتمندانه باشد؛ ما دنبال اینها هستیم.

نکته صریحی که رهبری مطرح کردند این بود که خطوط قرمز نظام در رابطه با هسته‏ای را یکبار دیگر هم برای تیم مذاکره کننده و هم برای دیگران روشن کردند و فرمودند: حرفهای خصوصی من با حرفای عمومی من یکی‎است، من دو حرف ندارم، من یک حرف مطرح می­کنم این هم خطوط قرمز نظام است. ایشان از تیم مذاکره کننده به شایستگی حمایت کردند، امانتداری آنها، غیرت آنها، شجاعت آنها، دیانت آنها، اینها سربازانند در صحنه مبارزه و رویارویی با دشمنان. رهبر معظم انقلاب این نکته را مطرح نمودند که خواسته ملت ما این است که، تحریم­ها باید لغو شود؛ تحریم­های کنگره هم باید لغو شود، تحریم­های شورای امنیت باید لغو شود، تحریم­های دولت آمریکا باید لغو شود، تحریم­های اتحادیه اروپا باید لغو شود و همه این تحریم­ها باید یکجا لغو شود.

به بد عهدی آمریکا اشاره کردند و فرمودند: تا الان بد عهدی‎ها تکرار شد. در زمان یکی از دولت­های گذشته بنا بود ما گفت‎و‎گوی تنش­زدایی با اروپا داشته باشیم که، تبدیل شد به گفتمان انتقادی. در جریان افغانستان خواستیم کمکی به آنها کرده باشیم و وارد مذاکره شدیم بعد به جای این که بگویند خوب شد کمک کردید گفتند: ایران محور شرارت است؛ این بد عهدی آمریکاست؛ بعدها هم تعلیق را ، قرار بود شش ماه باشد که چقدر طول کشید. علی کل حالٍ، ملت ما ایستاده است؛ به تیم مذاکره کننده خود می­گوییم عزیزان در صحنه بمانید، صریح سخن بگویید، هراسی به دل راه ندهید که ملت میلیونی ما پشت شما و از صراحت لهجه شما حمایت و پشتیبانی می­کند.

امروز تشییع جنازه شهدای مدافعین حرم را داریم، نماز اقامه می­شود و بعد از نماز توسط شما نمازگزاران عزیز از اینجا تشییع خواهند شد. گرامی بداریم یاد و خاطره شهدای عزیزمان را، به خصوص این شهدای عزیز و گرانقدر.

رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ

پروردگارا ما را بیامرز؛ به مریضان ما شفا عنایت بفرما؛ اعمال و عباداتمان را از ما بپذیر؛ روح بلند رهبر عزیزمان عالیست، اعلا بگردان؛ به رهبر عزیز انقلابمان و مراجع بزرگ ما سلامت و عزت و طول عمر عنایت بفرما؛ توطئه دشمنان را به خودشان برگردان؛ باران رحمتت را شامل حال ما بگردان؛

إنّ أحسن الحدیث و ابلغ الموعظة کتاب العزیز

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

«قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ * اللَّهُ الصَّمَدُ * لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ * وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ»

صدق الله العلیّ العظیم

 



[1]. نهج البلاغه، خ83.

[2]. اصول كافى، ج 3، ص 242، ح 3.

[3]. غررالحکم و درر الکلم، ح8392.

[4]. «النحل»:90.

[5]. نهج البلاغه، خ83.

[6]. بحارالأنوار، ج 43، ص 339.

[7]. بحار الانوار، ج 44 ، ص 139.

[8]. «بقره»:205.

Please publish modules in offcanvas position.