حضرت آيت الله سيد هاشم حسيني بوشهري «دامت برکاته» طی سخنانی فرمودند: امیرالمؤمنین (ع) در روایتی ما را به تقوای الهی سفارش میکنند و فرمودند: از خداوند میترسد بندهای که نماز شب، خواب او را به بیداری کشانده و امیدواریاش روز گرم او را به روزه وا داشته است، انسان متقی در روز گرم و حتی با زبان روزه نیز تقوای الهی را حفظ میکند.
ایشان در ادامه بیان کردند: مؤلفههای اخوت و برادری در اسلام با ایمان، همگرایی، دوستی و مواسات تعریف میشود، یکی از مهمترین مؤلفههای برادری در اسلام حفظ وحدت و انسجام است، انسان به عنوان یک موجود اجتماعی در حقیقت نمیتواند بدون هیچ پیوند فکری و معنوی زندگی کند، این انسان در کنار دیگران معنا پیدا میکند و در پیوند فکری و معنوی قرار میگیرد.
آیت الله حسینی بوشهری افزودند: انسانها همانند درختان جنگل نیستند، درختان سر به فلک کشیده در یک باغ در کنار هم وجود دارند اما اینها جامعه نیستند، این انسان است که با در کنار هم قرار گرفتن زندگی اجتماعی تشکیل میدهد منتهای مراتب وحدت و انسجام حداقلها و حداکثرهایی دارد.
استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم اظهار داشتند: حداقل در رابطه با مسئله زندگی اجتماعی این است که انسان در قبال خدمت به دیگران از دیگران برای تمشیت زندگیاش خدمت هم بگیرد، اما زندگی اجتماعی حداکثری هم دارد و آن حداکثر در قالب کاملترین و متعالی ترین رابطه با مسئله اخوت و برادری در فرهنگی دینی و ایمانی جلوهگر میشود.
در این صورت است که جامعه به صورت پیکره واحد عمل میکند اگر احیاناً کسی در این جامعه دچار مشکل شود، همگان مشکل او را مشکل خود میدانند. امام صادق (ع) میفرمایند: «الْمُؤْمِنُ أَخُو الْمُؤْمِنِ کَالْجَسَدِ الْوَاحِدِ»: مؤمنان برادران دینی یکدیگرند نظیر یک جسد واحد، اگر گوشهای از این جسد دچار مشکل شود، بقیه احساس مشکل میکنند. این همان شکل کمال یافته زندگی اجتماعی و فرهنگی و دینی ما است.
ایشان افزودند: ایمان یکی از شیوههای تحکیم اخوت است، البته ایمان خود ذومراتب است هر چه درجه آن قویتر باشد رابطه اخوت قویتر و بیشتر میشود این ایمان تأثیر بسیار مهمی در زندگی اجتماعی انسانها دارد.
مدیر حوزه های علمیه سراسر کشور در پایان افزودند: نکته دیگر آداب معاشرت است که اگر آن را رعایت نکنیم دوستیها پایدار میماند، در رعایت آداب معاشرت باید تلاش کنیم همیشه خوش رو و خیرخواه یکدیگر باشیم، مصداق این امر نیز کلام معصوم «مَن حَسُنَت عِشرَتُهُ کَثُرَ إخوانُهُ: کسانی که خوب برخورد میکنند برادرانشان بیشتر میشود. این برخورد صحیح با دیگران باعث میشود که تعداد برادران دینیمان بیشتر شود.