بسم الله الرحمن الرحیم، الحمدلله رب العالمین، وصلی الله علی سیدنا ونبینا محمد وآله الطاهرین.
سلام بر شما روزهداران، شما بندگان خالص خدا که در این وقت سحر به دعوت حق برخاستهاید و خودتان را برای روزهی فردای ماه مبارک رمضان آماده میکنید. موضوع سخن ما پیرامون نگرانیها و دلمشغولیها و دغدغههای پیامبر بود، این سخنان پیامبر در روزههای پایانی عمرشان یا کمی قبل از آن مطرح کردند با این جملات که من نگران هستم، من میترسم امتم مبتلا به این گونه مسائل بشوند، اولین مشکل و دغدغهای که پیغمبر به آن حساسیت نشان دادند پیروی از هوای نفس بود و آثار زیانبار هوای نفس در زندگی فردی و اجتماعی بود، دومین دغدغه و نگرانی پیغمبر «وقطیعت الرحم» خیلی در روایات ما راجع به صلهرحم، ایجاد ارتباط با نزدیکان و بستگان، بخصوص نزدیکان درجه یک سفارش شده است و همچنین در روایات ما بسیار مزمت و نکوهش شده از کسانی که قاطع رحم هستند، ارتباطات فامیلیشان را پروندهاش را بستهاند، نه تماس میگیرند، نه سلام و علیک دارند، نه رفت و آمدی دارند، اگر هم یک دیگر را در جایی ببینند، حاضر نیستند با هم مصافحه کنند، دست بدهند، احترام کنند، رابطه قوم و خویشی و صمیمیتشان از بین رفته است، پیغمبر راجع به این مسئله نگران است، دلیلش هم روشن است چون جامعه بشری، اساساً سعادت و خوشبختیشان و به کمال رسیدنشان در سایه همدل بودن آنها با هم است، بخصوص فامیل و نزدیکان، این یک بلایی است که امروز دامنگیر خیلیها شده، زندگیهای ماشینی ما، زندگیهای امروزین ما این ارتباطات را در جامعه ما به حداقل رسانده، خیلیها سالیانی است، برادر با برادر، پدر با فرزند، فرزند با پدر، مادر با فرزند هیچگونه ارتباطی ندارند، نبی گرامی اسلام به شدت راجع به این مسئله عکس العمل نشان میدهد و در جای دیگری این جمله بلند را میفرماید: «لَا تَنْزِلُ الرَّحْمَةُ عَلَى قَوْمٍ فِيهِمْ قَاطِعُ الرَّحِمِ»[1] رحمت پروردگار عالم بر جمیعت و مجموعهای که در میان آنها قاطع رحم باشد فرود نمیآید، یعنی اگر مجموعهای رابطه قوم و خویشی را کنار گذاشتند انتظار رحمت پروردگار عالم نداشته باشند، این شبها و روزهای ماه مبارک رمضان که روزهای رحمت است، اگر در خانوادهای این ارتباطات به حداقل رسیده و صفر شده، اینها دیگر انتظار نداشته باشند که اگر دعا میکنند دعایشان مستجاب بشود، بنابراین تا فرصت از دست نرفته و این فرصت طلایی وجود دارد باید فکر چاره بود، امیرمومنان علی(ع) هم جمله جالبی دارند، میفرمایند: «حُلُولُ النِّقَمِ فِي قَطِيعَةِ الرَّحِم»؛[2] به واسطه قطع رحم گرفتاریها و اندوه و بلاها بر انسانها فرود میآید، یعنی یکی از مشکلاتی که در زندگی ما ممکن است بوجود بیاید، مبتلا بشویم به یکسری گرفتاریها اگر ریشهیابی کنیم یکی از عوامل آن میتواند قطع ارتباط باشد، جریان جالبی را عرض بکنم از وجود مقدس آقا موسی بن جعفر(ع) در رابطه با قطع رحم، وجود مقدس حضرت یکی از دوستانش را در مکه ملاقات کرد، فرمود چون در فلان محل بین تو و برادرت نزاعی واقع شد و به هم دشنام دادید در حالی که این روش ما اهل بیت نیست که آدم به یکدیگر دشنام بدهد و بدگویی کند، سرزنش کند، بعد میگوید برادرت به خاطر قطع رحمی که با تو انجام داد مرگش رسید. عجب، معنای این حرف این است که کسانی که قطع رحم میکنند و ارتباطات فامیلی و خانوادگیشان را بهم میزنند اینها منتظر باشند نکند ناگهانی مرگ آنها فرا برسد، حضرت فرمود به وطن نرسیده این برادرت میمیرد و همانطور هم که امام(ع) پیش بینی کرده بود، برادر او در حین بازگشت از سفر مُرد و از دنیا رفت، یکی ازآثار زیانبار قطع ارتباط فامیلی است که مرگ را نزدیک میکند و نقطه مقابل روایات متعدد و فراوانی داریم که کسانی که رابطههایشان گرم و صمیمی است، به هم سر میزنند، از هم حال میپرسند اینها در زندگیشان خدای متعال عنایتی که به آنها میکند این است که عمرشان طولانی خواهد شد، پروردگارا به عزت و جلال و کبریاییات در این شبهای پر فضیلت ماه مبارک رمضان قسم میدهیم که زندگی ما را زندگی همراه با سعادت و خوشبختی قرار بده.
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته.