.

عن مولینا و مقتدینا الإمام الصادق (ع): «الْمَغْبُونُ مَنْ غُبِنَ عُمُرَهُ سَاعَةً بَعْدَ سَاعَة»^[1].

و فی روایة اخری عن الصادق (ع): «لَا تَدَعْ قِيَامَ اللَّيْلِ فَإِنَّ الْمَغْبُونَ مَنْ غُبِنَ قِيَامَ اللَّيْلِ»[2].

دو روایت مذکور، عبارةٌ اخری از استفاده از فرصت‏هایی است که در اختیار انسان می‏باشند. انسان گاهی بی‏توجه است و خیال می‏کند که زندگی همین است که شب بخوابد و صبح بیدار شود و روز خود را به شب برساند و این سیر تا پایان عمرش ادامه داشته باشد، در حالی که عمر انسان محدود است و او از محدودیت عمر غافل است.

امام صادق (ع) در روایت اول، فرموده است که زیان‏کار واقعی کسی است که لحظه لحظه عمرش را از دست می‏دهد و از آن استفاده نمی‏کند. از دست دادن فرصت عمر یا به این نحو است که انسان عمر خود را در راه گناه و معصیت و نافرمانی از دستورات الهی صرف می‏کند  یا به این نحو است که از عمرش استفاده لازم را نمی‏برد. ممکن است که انسان گناه نکند، ولی با اینکه استعداد دارد، امکانات دارد و توانایی لازم را دارد از فرصت‏های پیش رویش استفاده نمی‏کند و فرصت‏هایش از بین می‏روند. پس انسان باید سعی کند تا از فرصت‏هایی که در زندگی برای او فراهم شده است به نحو احسن استفاده کند و دچار روزمرگی نشود.

مرحوم میرزا علی آقای محدث‏زاده (ره) فرزند مرحوم آقا شیخ عباس قمی (ره) گفته است که شخصی اروپایی کتابی به نام یک دقیقه قبل از غذا نوشته بود و درباره اینکه چرا اسم این کتاب را یک دقیقه قبل از غذا گذاشته است، گفته بود که تراکم کاری من زیاد بود و در عین حال علاقه داشتم که کتابی بنویسم، ولی فرصت این کار را نداشتم، تا اینکه زمانی که خانم برای صرف غذا من را صدا می‏زد و سر سفره می‏نشستم، تا زمانی که غذا کشیده می‏شد یکی دو دقیقه زمان می‏برد، من در همین فرصت کوتاه شروع به نوشتن کردم و هر روز چند خطی می‏نوشتم و این کار را هر روز انجام دادم تا اینکه تبدیل به کتاب شد و کتابی را در آن فرصت‏های کوتاه به رشته تحریر درآوردم.

 امام صادق (ع) در روایت دوم، فرموده است که شب زنده‏داری و نماز شب را رها نکن چون زیان‏کار کسی است که نماز شب را ترک کند. برکات زیادی در سایه نماز شب و شب زنده‏داری نصیب انسان می‏شود لذا انسان باید از نماز شب غافل نشود و آن را ترک نکند. خیلی از انسان‏ها تا نیمه‏های شب بیدار می‏مانند و نه تنها نماز شب نمی‏خوانند، بلکه چه بسا نماز صبح‏شان نیز با تأخیر خوانده شود یا اصلاً نخوانند و نمازشان قضا شود. انسان باید مطابق سیره اهل بیت (ع) عمل کند، یعنی شب زود بخوابد تا صبح بتواند زود از خواب بیدار شود و سحرخیز باشد.