قال علی (ع): «اللَّهُمَّ إِنَّهُ لَا بُدَّ لَكَ مِنْ حُجَجٍ فِي أَرْضِكَ حُجَّةٍ بَعْدَ حُجَّةٍ عَلَى خَلْقِكَ يَهْدُونَهُمْ إِلَى دِينِكَ وَ يُعَلِّمُونَهُمْ عِلْمَكَ كَيْلَا يَتَفَرَّقَ أَتْبَاعُ أَوْلِيَائِكَ». در این حدیث حضرت هم جایگاه اولیای الهی و ائمه دین رابیان کرده و هم جایگاه عالمان دین به عنوان ورثه الانبیاءو نقش آفرینان عصر غیبت معصوم. حضرت علی (ع) در حدیثی نورانی میفرماید: «پروردگارا ضرورت اجتناب ناپذیر وجود دارد که برای تو حجت هایی در روی زمین باشد، از ناحیه تو در این زمین که متعلق به توست یکی برود یکی بیاید. برای مردم جنبه برهان و دلیل باشند که خلق تو را به سمت دین تو رهنمون باشند، تعلیم دهنده علم تو باشند، جلوی تفرقه و از هم گسستگی باز بدارند که این امت را مقاوم، ملتزم و مستحکم نگه بدارند و پیروان اولیاء تو دچارحیرت و سرگردانی و از هم گسستگی نشوند».
حقیقت امر این است که، در فرهنگ دینی ما وقتی از روحانیت سخن به میان میآید روحانیت یعنی عالمان دین، صاحبان علم و تقوا، نگاه الگوپذیری و به تعبیر بهتر مبلغ فرهنگ دینی جامعه است. زیرا روحانیت برنامه وساز و کار دارد، بی تفاوت نمیماند و با جامعه در ارتباط است. متناسب با شرایط سیاسی اجتماعی حرکت میکند، نسبت به جامعه درشرایط گوناگون جهادی و سیاسی و اجتماعی پیشرو است و درهمه صحنه ها مراقبت و مواظبت میکند که تفرقه بوجود نیاید. درحقیقت معنای«يَهْدُونَهُمْ إِلَى دِينِكَ وَ يُعَلِّمُونَهُمْ عِلْمَك كَيْ لَا يَتَفَرَّقَ أَتْبَاعُ أَوْلِيَائِكَ» یعنی حضور در همه صحنه ها، مواظبت و مراقبت. روحانیت به عنوان دیده بان بیدار مواظب است که در صفوف به هم پیوسته امت اسلامی تفرقه ای بوجود نیاید. نقش روحانیت در انقلاب هم غیرقابل انکار است.
تذکر: روحانیت، سپاهیان وبسیجیان عزیز ما مسئول حفاظت از مسائل و شرایط انقلاب هستیم و اگر از ثبت و نوشتن تاریخ انفلاب همت نکنیم،، دیگران تاریخ انقلاب برای ما مینویسند و بعد خواهیم دید که نسلهای آینده قضاوتهای غیر صحیحی از واقعیت ها نداشته باشند. پس باید همت کنیم و تاریخ انقلاب اسلامی و صحنه جنگ را خودمان بنویسیم و به دست نسل های بعد برسانیم. چهار وظیفه کلیدی متوجه روحانیت و سپاه عزیز ماست امام صادق (ع)میفرماید: «وَجَدْتُ عِلْمَ النَّاسِ كُلَّهُ فِي أَرْبَعٍ أَوَّلُهَا أَنْ تَعْرِفَ رَبَّكَ وَ الثَّانِي أَنْ تَعْرِفَ مَا صَنَعَ بِكَ وَ الثَّالِثُ أَنْ تَعْرِفَ مَا أَرَادَ مِنْكَ وَ الرَّابِعُ أَنْ تَعْرِفَ مَا يُخْرِجُكَ مِنْ دِينِك». علومی که مردم باید یاد بگیرند چهار چیز است:
1) خداشناسی: خدا را آنگونه که شایسته اوست، بشناسیم.
2) نعمت شناسی: خداوند نعمتهای بسیاری به روحانیت و سپاه داده است. این آبرو، سربلندی و این افتخار و احترام مردم، لطف الهی است. این که تمام دنیا انقلاب ما را به نام روحانیت وسپاه وبسیج می شناسند نعمت کوچکی نیست و باید قدردان باشیم.
3) وظیفه شناسی: وظیفه خود را بدرستی بشناسیم بدیهی است با تغییر زمان وظایف نیز تغییر پیدا میکند. امروز شرایط انقلاب، شرایط ویژه ای است باید نیازمندیهای انقلاب را بشناسیم. روحانیت باید سطح دانش، اخلاص و پاکدامنی خود را بالا ببرد و به وظیفه خطیر خود یعنی مرزبانی و حفاظت از دین و انقلاب بپردازد.
4) دشمن شناسی: متوجه لغزشگاهها باشیم. باید رصد کنیم و ببینیم لغزشگاهها کجاست؟عوامل تهدید چیست؟ عواملی که باعث جدایی روحانیت و انقلاب میشود را به خوبی بشناسیم.
(1392.6.7)
